правурката́ць, ‑вуркоча; зак.
1. Абазвацца вуркатаннем. Хмару паласнула адразу некалькі маланак, і глуха правуркатаў гром. Даніленка.
2. Вуркатаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пракарпе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Карпець некаторы час. Манаткі ў малітвах свой век пракарпелі, Забыўшы палеткаў зялёныя далі... Тарас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прако́рпацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і пракарпа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Корпацца (карпацца) некаторы час. Пракорпацца ў агародзе цэлы дзень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пратка́ць, ‑тку, ‑тчэш, ‑тчэ; ‑тчом, ‑тчаце, ‑ткуць; заг. пратчы; зак., што і без дап.
Ткаць некаторы час. Праткаць цэлы дзень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праці́скаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Ціскаць некаторы час.
праціска́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.
Незак. да праціснуць (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прашвэ́ндацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Швэндацца некаторы час. У святочна прыбраным натоўпе Булат прашвэндаўся ўвесь дзень і вечар. Лукша.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праду́маць
1. (абдумаць) durchdénken* vt; gründlich náchdenken* (што-н über A); (réiflich) überlégen vt;
праду́маць яшчэ́ раз noch éinmal durch den Kopf géhen lássen*;
2. (некаторы час) dénken* vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
затрыма́ць
1. áufhalten* vt; zurückhalten* vt (спыніць);
2. (адкласці на нейкі тэрмін) verschíeben* vt, hináusschieben* vt, verzögern vt;
3. (арыштаваць) féstnehmen vt, verháften vt; fésthalten* vt (на некаторы час)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Стрэмялі́на ‘брызгліна, Enonymus L.’ (гродз., Кіс.). Відаць, да стрэмя (гл.), паводле знешняга падабенства пладоў, параўн.: “каробачка, выспеўшы, лопаецца, і чорнае насенне вісіць некаторы час на валокнах”, гл. Янышкава, Этимология–1985, 42. Параўн. таксама польск. trzemielina ‘тс’, якое выводзяць з przemielina (Махэк, Jména, 141–142) або ад trzmiel ‘чмель’ (з-за двухколернасці чмялёў), гл. Брукнер, 581. Гл., аднак, польск. дыял. strzemielina ‘брызгліна’ (Варш. сл., калі гэта не з беларускай), што пацвярджае зыходную сувязь з *(s)tremę або другаснае з ім збліжэнне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паганя́ць 1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго.
Прымушаць ісці, рухацца хутчэй, панукаючы або сцябаючы чым‑н. Рыгор узлез на воз і падаў Сёмку знак паганяць каня. Гартны.
паганя́ць 2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.
1. Ганяць некаторы час. Паганяць галубоў. Паганяць па матэматыцы.
2. Разм. Акучваць, абганяць некаторы час. Паганяць бульбу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)