водапаліўны́, ‑ая, ‑ое.

Які паліваецца вадой. Водапаліўныя землі. // Прызначаны, прыстасаваны для паліву вадой. Уздоўж бульвара, спыняючыся ля кожнага дрэва, пасоўвалася водапаліўная машына. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ад’е́здзіць, ‑езджу, ‑ездзіш, ‑ездзіць; зак.

1. Праездзіць некаторы час. Ад’ездзіць пяць гадзін на кані.

2. Перастаць ездзіць; страціць магчымасць ездзіць. Машына ад’ездзіла сваё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каранярэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Машына для рэзкі караняплодаў пры апрацоўцы іх на корм жывёле або для іншых мэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лінаты́п, ‑а, м.

Друкарская наборная машына, якая адлівае набор цэлымі радкамі. З сярэдзіны будынка прабіваўся рытмічны стук лінатыпаў і прыглушаны гул ратацый. Хадкевіч.

[Ад лац. linea — лінія і грэч. typos — адбітак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набіўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Зроблены пры дапамозе набівання. Набіўны матрац.

2. З набітым узорам. Набіўная тканіна.

3. Які служыць для набівання. Набіўная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стапарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Уст. Машына, якая рэжа паперу на лісты пэўнага фармату для складання іх у стопы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сука́ць, сучу́, су́чаш, су́ча; су́каны; незак., што.

1. Звіваць некалькі нітак у адну.

С. дратву.

2. чым. Перабіраць, матляць нагамі (пра малых дзяцей).

Хлопчык суча ножкамі.

|| зак. ссука́ць, ссучу́, ссу́чаш, ссу́ча; ссу́каны (да 1 знач.).

|| наз. сука́нне, -я, н.

|| прым. сука́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Сукальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паравы́

1. фіз, тэх Dampf-;

парава́я машы́на Dámpfmaschine f -, -n;

параво́е ацяпле́нне Dámpfheizung f -;

2. кул gedämpft, gedünstet

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адрасо́граф

(ад адрас + - граф)

машына для друкавання з металічных пласцінак трафарэтных тэкстаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

варыякамбіне́кс

(ад лац. vario = змяняю + combino = аб’ядноўваю)

размнажальная капіравальная машына вертыкальнай канструкцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)