1. (отсутствие единства во мнениях) несогла́сие ср.;
2. (нелады) несогла́сие ср., ра́спря, разла́д м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закача́цьсов. (катая, завернуть во что-л.) заката́ть;
з. мя́са ў це́ста — заката́ть мя́со в те́сто
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панако́чвацьсов., разг. (о многом, во множестве) накати́ть;
п. бярве́ння на зямля́нку — накати́ть брёвен на земля́нку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панапяка́цьсов. (во множестве)
1. напе́чь;
п. хле́ба — напе́чь хле́ба;
2. нажа́рить;
п. сква́рак — нажа́рить шква́рок
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Desunt inopiae multa, avaritiae omnia
У беднасці многага няма, у скупасці нічога няма.
У бедности многого нет, у скупости ничего нет.
бел. Прагнасць заўсёды зламае гордасць, а беднасць ‒ не ў кожнага. Бедны беднага не цураецца, багаты нікому не рад.
рус. Скупой богач беднее нищего. Убогий во многом нуждается, а скупой во всём. Убогого одна нужда гнетёт, скупо го ‒ две.
фр. Un riche avare est plus pauvre qu’un gueux (Скупой богач беднее нищего). L’homme chiche n’est jamais riche (Скупой никогда не бывает богатым).
англ. The poor man needs much the miser everything (Бедному надо много, скупому ‒ всё).
нем. Geiz ist die größte Armut (Жадность ‒ самая большая бедность).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
АБРАЗЦО́Ў Сяргей Уладзіміравіч
(5.7.1901, Масква — 8.5.1992),
рускі тэатр. дзеяч, акцёр і рэжысёр. Нар.арт.СССР (1954). Герой Сац. Працы (1971). З 1931 кіраўнік Цэнтр. т-ра лялек у Маскве. Распрацаваў тэорыю і методыку т-ра, стварыў рэпертуар, выхаваў плеяду акцёраў і рэжысёраў. З 1973 праф.Дзярж. ін-та тэатр. мастацтва. Прэзідэнт Міжнар. саюза лялечнікаў (з 1976, з 1984 ганаровы прэзідэнт) і Сав. цэнтра гэтай арг-цыі (з 1958). Працаваў таксама ў кіно. Дзярж. прэмія СССР 1946, Дзярж. прэмія Расіі 1967, Ленінская прэмія 1984.
Тв.:
О том, что я увидел, узнал и понял во время двух поездок в Лондон. М., 1957;
2.разг. (рождать — о животных) приноси́ть; (о нек-рых животных) мета́ть;
3. (у што) приводи́ть (во что), поверга́ть (во что);
1-3 см. прыве́сці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пака́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1.(1і2ас.неўжыв.). Капаць некаторы час (пра дождж). Пакапаў дождж і сціх.
2.што і чаго. Разм. Наліць некалькі капель якой‑н. вадкасці; накапаць трохі. — А божа ж мой! — спалохалася маці. — Вуха баліць, а ты маўчыш... — Ці ж крычаць? — На камфару, пакапай у вуха — памагае.Бядуля.
пакапа́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; зак., што.
1. і без дап. Капаць некаторы час. Пакапаць бульбу да вечара. □ У лесе пакружыў крыху [Якуш], выбраў мясціну, згроб зверху лісце і пачаў капаць яму. Пакапае, пакапае, дый азірнецца, прыслухаецца.Скрыган.
2. Перакапаць канавамі, барознамі і пад. усё, многае. Пакапаць дарогу.
3. Выкапаць, накапаць вялікую колькасць якіх‑н. паглыбленняў. [Хутарок] меў досыць убогі і пустэльны выгляд, бо нават не было ніводнага дрэўца каля хаткі, хоць ямкі для іх і пакапаў дзядзька Марцін.Колас.Вылі ў лесе і акопы, але іх пакапалі пазней, у жніўні: кавалерыйская часць займала тут абарону.Навуменка.
4. Капаючы, выбраць (пра бульбу, буракі і пад.). Бульбу ў калгасе пакапалі, лён і каноплі падабралі і во-во пачнуць вазіць на завод.Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
