ВІЛЬГАЦЯЁМІСТАСЦЬ ГО́РНЫХ ПАРО́Д,

здольнасць горных парод паглынаць і ўтрымліваць пэўную колькасць вады. Характарызуецца каэфіцыентам вільгацяёмістасці, які выражаецца ў вагавых (адносіны масы вады да масы сухой пароды) або аб’ёмных (адносіны аб’ёму вады да аб’ёму пароды) працэнтах. Горныя пароды падзяляюцца на вільгацяёмістыя (торф, глей, гліна), слабавільгацяёмістыя (мел, мергель, лёс) і невільгацяёмістыя (масіўныя метамарфічныя, вывергнутыя і асадкавыя). Вагаецца ў шырокіх межах (напр., торфу 80—90%, антрацыту 4—6%). Адрозніваюць макс. гіграскапічную, макс. малекулярную, капілярную і поўную вільгацяёмістасць горных парод. Улічваецца пры разліках сістэм асушэння, у горнай справе, пры інж.-геал. вышуканнях.

т. 4, с. 170

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

матрыманія́льны

(лац. matrimonialis, ад matrimonium = шлюб)

які мае адносіны да шлюбу; шлюбны.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Ме́сніцтва ’абарона вузкамесніцкіх інтарэсаў’ (ТСБМ). З рус. местничество, якое са ст.-рус. мѣстничество ’сістэма феадальнай іерархіі ў Рускай дзяржаве ў XV–XVII стст., якая рэгулявала адносіны паміж членамі служылых фамілій у залежнасці ад знатнасці роду’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абвастры́ць сов., в разн. знач. обостри́ть; (сделать напряжённым — ещё) накали́ть; (сделать более восприимчивым — ещё) изощри́ть;

а. адно́сіны — обостри́ть (накали́ть) отноше́ния;

а. слых — обостри́ть (изощри́ть) слух

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цаге́льны (які мае адносіны да вырабу цэглы) Zegel;

цаге́льны заво́д Ziegeli f -, -en, Zegelbrenneri f -, -en, Zegelwerk n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

маёмасны Vermögens-; igentums-; Bestz-;

маёмасны цэнз Vermögenszenzus m -, -;

маёмасныя адно́сіны igentumsverhältnisse pl, vermögensrechtliche Verhältnisse;

маёмаснае пра́ва юрыд Güterrecht n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ро́днасны

1. verwndschaftlich; Verwndschafts-;

ро́днасныя су́вязі verwndschaftliche Bnde, Verwndtschaftsbande pl;

ро́днасныя адно́сіны verwndtschaftliche Bezehungen;

2. (блізкі) verwndt;

ро́днасныя мо́вы verwndte Sprchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адно́лькавы gleich, glichartig;

у адно́лькавай ме́ры in glichem Mße, glichermaßen;

адно́лькавыя адно́сіны glichartiges Verhlten (да каго, чаго gegenüber D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

obcowanie

obcowani|e

н. адносіны, зносіны, стасункі;

miły w ~u — мілы ў адносінах (з кім)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

komitywa

komityw|a

ж. кніжн. добрыя стасункі (адносіны);

być w ~ie — быць у добрых стасунках

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)