паспрача́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. гл. спрачацца.

2. Уступіць у спрэчку, у спаборніцтва.

П. ў майстэрстве.

3. Правесці які-н. час у спрэчцы.

Яна любіць п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пераво́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які займаецца перавозам цераз раку на лодцы, пароме і пад.

|| ж. пераво́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. пераво́зчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пісклі́вы і (разм.) піскля́вы, -ая, -ае.

Вельмі тонкі, з піскам, вісклівы; які ўтварае піск.

П. голас.

Пісклівае дзіця.

|| наз. пісклі́васць, -і, ж. і (разм.) піскля́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пла́хта, -ы, ДМ -хце, ж.

Саматужнага вырабу ўкраінская тканіна, паласатая і клятчастая, а таксама чатырохвугольны адрэз яе, які носіцца ў якасці спадніцы.

|| прым. пла́хтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прамяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Добра размяшаць.

П. вуголле ў печы.

2. Правесці які-н. час, мяшаючы што-н.

|| незак. праме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прывілеява́ны, -ая, -ае.

1. Які карыстаецца прывілеямі.

Прывілеяванае саслоўе.

2. Лепшы, больш выгадны ў параўнанні з іншым.

Паставіць каго-н. у прывілеяванае становішча.

|| наз. прывілеява́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пупаві́на, -ы, мн. -ы, -він. ж.

Трубкападобны орган, які злучае зародак чалавека (або жывёлы) з целам маці і служыць каналам для жыўлення зародка.

|| прым. пупаві́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пяшчо́тны, -ая, -ае.

1. Поўны ласкі, замілавання, які выяўляе ласку, любоў.

П. позірк.

2. перан. Мяккі, лагодны, вельмі прыемны.

П. голас.

П. ветрык.

|| наз. пяшчо́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разро́знены, -ая, -ае.

1. Які не складае камплекта; у якім не хапае асобных частак.

Разрозненыя падшыўкі газет.

2. Пазбаўлены сувязі, адзінства.

Разрозненыя выступленні.

|| наз. разро́зненасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раско́шны, -ая, -ае.

1. Які вызначаецца багаццем, раскошаю.

Р. кабінет.

Р. касцюм.

2. Пышны, прыгожы.

Раскошныя валасы.

3. Прасторны, велічны, прыгожы.

Р. палац.

|| наз. раско́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)