Verbum

анлайнавы слоўнік

Кляко́тка ’званок, які чапляюць жывёле на шыю’ (Нар. лекс.). Параўн. клякатаць ₂ (гл.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ *Набі́льнік, набыльнык ’пласт сена, які можна узяць на вілы’ (брэсц., Нар. лекс.). Гл. навільнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ненаві́сны ’змрочны, насуплены’ (ТС), ’які выклікае пагарду, агіду або выражае нянавісць’ (ТСБМ). Ад нянавісць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Плыскі ’плоскі, які мае плошчу’ (Мядзв.). У выніку кантамінацыі лексем плоскі і плыткі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыці́нка ’адпачынак’; ’апірышча’; ’прадмет (рэч), які дае адпачынак і апірышча’ (Гарэц.). Да прыціна́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пустахо́д ’чалавек, які ходзіць бязмэтна; валацуга’ (Варл.). Ад пусты ’бязмэтны’ і ход, хадзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэманэ́нт ’нядоімка; звыш ліку’ (Нас.). З польск. remanent ’лішак’ < лац. remanens, remanentis ’які застаецца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сця́жыкі ’сляды гада’ (рагач., Сл. ПЗБ). Да сцягнуць < цягнуць, г. зн. ’след, які цягнецца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ВІДАШУКА́ЛЬНІК,

прыстасаванне фота- і кіназдымачных апаратаў для навядзення іх на аб’ект і назірання за ім пры здымцы. Дазваляе ўбачыць межы відарысаў аб’ектаў і іх адпаведнасць памерам кадравай рамкі. Бывае рамачны, тэлескапічны і люстраны. Падбіраецца пад аб’ектыў з пэўнай фокуснай адлегласцю.

Калі аптычныя восі відашукальніка і здымачнага аб’ектыва не супадаюць, то ўзнікае паралакс — несупадзенне межаў відарыса, які назіраецца ў відашукальніку і які пераходзіць на фота- або кінаплёнку. Для змяншэння паралаксу ў поле зроку некаторых відашукальнікаў змяшчаюць некалькі прамавугольных рамак, што дазваляе ўвесці папраўку пры здымцы з розных адлегласцей. У люстраных фотаапаратах з адным здымачным аб’ектывам і кінаапаратах з люстраным абтуратарам паралакс адсутнічае. У некаторых фотаапаратах відашукальнік канструктыўна аб’яднаны з аптычным дальнамерам.

т. 4, с. 141

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

speaking

[ˈspi:kɪŋ]

гаварэ́ньне, прамаўля́ньне n.

adj.

1) які́ гаво́рыць, прамаўля́е

2) выра́зны, вымо́ўны

speaking eyes — вымо́ўныя во́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)