Verbum

мусі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. што. Узбіваць пену, прымушаць што-н. пеніцца.

2. Іскрыцца, пеніцца (пра напоі; спец.).

Віно мусіруе.

3. перан., што. Распаўсюджваць, перабольшваючы значэнне якіх-н. вестак.

М. чуткі.

му́сіць, му́шу, му́сіш, му́сіць; незак.

1. Быць абавязаным зрабіць што-н.

Я мушу прызнаць сваю памылку.

2. у форме інф., у знач. пабочн. сл. Мабыць, напэўна, відаць.

Ты, м., не снедаў яшчэ.

муска́т, -у, М -ка́це, м.

Сорт вінаграду, а таксама віно з гэтага вінаграду.

|| прым. муска́тны, -ая, -ае.

Мускатнае віно.

му́скул, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і мышца.

Ніводзін м. не здрыгануўся (перан.: нічым не выдаў хвалявання).

|| прым. му́скульны, -ая, -ае.

мускулату́ра, -ы, ж.

Мускулы, сукупнасць мускулаў у арганізме.

Тіра для развіцця мускулатуры.

|| прым. мускулату́рны, -ая, -ае.

мускулі́сты, -ая, -ае.

3 развітымі мускуламі.

М. барэц.

|| наз. мускулі́стасць, -і, ж.

му́скус, -у, м.

Вельмі пахучае рэчыва жывёльнага або расліннага паходжання, якое выкарыстоўваецца ў медыцыне і парфумерыі.

|| прым. му́скусны, -ая, -ае.

муслі́н, -у, м.

Лёгкая тонкая баваўняная ці шаўковая тканіна.

|| прым. муслі́навы, -ая, -ае.

мусо́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

Устойлівы сезонны вецер, які летам дзьме з мора на сушу, а зімой з сушы на мора.

Трапічныя мусоны.

|| прым. мусо́нны, -ая, -ае.

мусульма́нін, -а, мн. -ма́не і (з ліч. 2, 3, 4) мусульма́ніны, -ма́н, м.

Паслядоўнік мусульманства.

|| ж. мусульма́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. мусульма́нскі, -ая, -ае.