пакая́нне, -я, н. (кніжн.).

Добраахвотнае прызнанне ў зробленай правіннасці, памылцы.

◊

Адпусціць душу на пакаянне (разм., жарт.) — пашкадаваць, злітавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)