Verbum

вы́перціся, ‑пруся, ‑прашся, ‑прэцца; зак.

Разм.

1. Выйсці, вылезці адкуль‑н., пераадолеўшы перашкоды. Конь выперся з хлява.

2. Выдацца, высунуцца за межы чаго‑н. Выперціся наперад.

вы́прабаваць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., каго-што.

Праверыць на практыцы прыгоднасць чаго‑н. Выпрабаваць новую канструкцыю. // Праверыць чые‑н. якасці, здольнасці. Выпрабаваць цярпенне. Выпрабаваць сваю сілу.

акаймо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Палоска, якая акружае край чаго‑н. Пыл густым пластам укрываў.. твар [Собаля], чорнай акаймоўкай засох у кутках пухлявых пругкіх вуснаў. Паслядовіч.

акамада́цыя, ‑і, ж.

Спец. Прыстасаванне да чаго‑н. Акамадацыя органаў мовы. Акамадацыя гукаў (у мове).

•••

Акамадацыя вока — здольнасць вока прыстасоўвацца да разгляду прадметаў на розных адлегласцях.

[Лац. accomodatio.]

адбарані́ць, ‑бараню, ‑бароніш, ‑бароніць; зак., каго-што, ад каго-чаго.

Абараніць каго‑н., засцерагчы ад чыіх‑н. непрыхільных, варожых дзеянняў. Адбараніць ад хуліганаў. Адбараніць ад сабак.

адво́дны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для адводу чаго‑н. убок. Адводная канава. □ На Фінляндскім вакзале са шкляных дахаў і адводных груб струменямі сплывае дажджавая вада. Лупсякоў.

адкрышы́цца, ‑крошыцца; зак.

Адламацца, адпасці кавалачкамі, драбкамі ад чаго‑н. крохкага, цвёрдага. / у перан. ужыв. [Суздалеў:] — Вячэрняя зорка не вытрымала, і ад яе адкрышыліся маленькія кавалачкі. Чыгрынаў.

дама́заць, ‑мажу, ‑мажаш, ‑мажа; зак., што.

1. Дакончыць мазанне чаго‑н.; абмазаць, намазаць да якога‑н. месца.

2. Расходаваць на мазанне ўвесь матэрыял. Дамазаць усю гліну.

дваццаціпяціго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу ў дваццаць пяць гадоў.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося дваццаць пяць гадоў таму назад. Дваццаціпяцігоддзе творчай дзейнасці.

дуалі́зм, ‑у, м.

1. Філасофскае вучэнне, якое пачаткам быцця лічыць дзве самастойныя першаасновы (субстанцыі) — матэрыяльную і ідэальную; проціл. манізм.

2. Кніжн. Дваістасць, раздвоенасць чаго‑н. наогул.

[Ад лац. dualis — дваісты.]