футля́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скрынка або чахол, куды кладзецца рэч для захавання або перасцярогі ад чаго-н.

Ф. для акуляраў.

|| памянш. футля́рчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. футля́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цані́ць, цаню́, цэ́ніш, цэ́ніць; цэ́нены; незак., каго-што.

1. Вызначаць грашовы кошт каму-, чаму-н.; назначаць цану.

Ц. тавар.

2. Прызнаваць важнасць, каштоўнасць, значэнне каго-, чаго-н.

Ц. духоўныя якасці чалавека.

Ц. дружбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́пачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. гл. шапка.

2. Верхняя расшыраная частка чаго-н., што мае стрыжань, ножку і пад.

Ш. грыба.

|| прым. ша́пачкавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шматлі́кі, -ая, -ае.

1. Які складаецца з вялікай колькасці каго-, чаго-н.

Ш. атрад.

2. Які праводзіцца, маецца, прысутнічае і пад. ў вялікай колькасці.

Праводзіць шматлікія гутаркі з насельніцтвам.

|| наз. шматлі́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абсалю́т

(лац. absolutus = неабмежаваны; самастойны)

1) тое, што ні ад чаго не залежыць;

2) вечная, нязменная першааснова свету (дух, бог, ідэя) у ідэалістычнай філасофіі і рэлігіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

акумуля́цыя

(лац. accumulatio)

1) збіранне, назапашванне, канцэнтраванне чаго-н., напр. энергіі, капіталу;

2) намнажэнне рыхлага мінеральнага і арганічнага матэрыялу на паверхні сушы ці на дне вадаёмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ва́льцы

(ням. Walze)

рабочая частка металаапрацоўчых, драбільных, мукамольных і іншых машын у форме валікаў, якія верцяцца ў процілеглых напрамках і служаць для пракаткі, драблення чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інтарэ́с

(польск. interes, ад с.-лац. interesse)

1) цяга да чаго-н., зацікаўленасць чым-н. (напр. і. да літаратуры);

2) карысць, выгада; патрэбнасць (напр. практычны і.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

калібрава́ць

(фр. calibrer)

1) вымяраць, правяраць калібр чаго-н.; надаваць патрэбны калібр (напр. к. адтуліну, к. патроны);

2) правяраць шкалу дзяленняў вымяральнага прыбора (напр. к. тэрмометр).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лабарато́рыя

(с.-лац. laboratorium)

1) спецыяльна абсталяванае памяшканне для навуковых даследаванняў, вучэбных заняткаў;

2) перан. унутраная, творчая дзейнасць каго-н., чаго-н. (напр. творчая л. пісьменніка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)