размякчы́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; зак.

1. Стаць мяккім, размякнуць пад уздзеяннем чаго-н.

Пластылін размякчыўся ў цяпле.

2. перан. Прыйсці ў стан душэўнай лагоднасці, стаць ласкавым, добрым.

|| незак. размякча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. размякчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

здзічэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. здзічэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зімава́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зімаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зле́жванне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. злежвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зляка́нне, ‑я, н.

Разм. Стан паводле знач. дзеясл. злякацца, злякнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зраста́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зрастацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіпа́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. закіпаць — закіпець ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заняво́ленне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. заняволіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

занядба́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. занядбаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галюцынато́рны, ‑ая, ‑ае.

Які выклікаецца або суправаджаецца галюцынацыямі. Галюцыпаторны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)