дэгельмінтыза́цыя

(ад дэ- + гельмінты)

комплекс лячэбна-прафілактычных мерапрыемстваў па вызваленню ад глістоў чалавека, жывёл, навакольнага асяроддзя, раздзел дэвастацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэнсітаме́трыя

(ад лац. densitas = гушчыня, шчыльнасць + -метрыя)

раздзел сенсітаметрыі, які займаецца вымярэннем паглынання і рассейвання святла праяўленымі фотаматэрыяламі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

камбінато́рыка

(ад лац. combinare = звязваць, спалучаць)

раздзел матэматыкі, у якім вывучаюцца магчымыя злучэнні элементаў у зададзеным канечным мностве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

макракіне́тыка

(ад макра + кінетыка)

раздзел кінетыкі, які вывучае ўплыў працэсаў пераносу рэчываў і цяпла на хуткасць хімічных рэакцый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нейрахі́мія

(ад нейра- + хімія)

раздзел біяхіміі, які вывучае хімічны склад нервовай тканкі і асаблівасці абмену рэчываў у ёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

палеагеахі́мія

(ад палеа- + геахімія)

раздзел геахіміі, які вывучае хімічны склад Зямлі і хімічныя працэсы ў мінулыя геалагічныя эпохі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

палеаіхнало́гія

(ад палеа- + гр. ichnos = след + -логія)

раздзел палеанталогіі, які вывучае біягліфы ў асадачных адкладах усіх геалагічных сістэм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

палеаэкало́гія

(ад палеа- + экалогія)

раздзел палеанталогіі, які вывучае выкапнёвыя арганізмы ў сувязі з умовамі, у якіх яны жылі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

педыятры́я

(ад гр. pais, -idos = дзіця + -ятрыя)

раздзел медыцыны, які вывучае дзіцячыя хваробы і распрацоўвае метады іх лячэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прагма́тыка

(гр. pragmatikos = дзелавы)

1) раздзел семіётыкі, які даследуе разуменне знака пазнаючым суб’ектам;

2) вучэнне пра дзейнасць, практыку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)