гравіясарціро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Машына для сарціроўкі гравію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драбі́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны да драблення, раскрышвання чаго‑н. Драбільная машына. Драбільны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

земляры́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рыцця зямлі. Землярыйныя работы. Землярыйная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рудапад’ёмны, ‑ая, ‑ае.

Які падымае руду з шахты па паверхню зямлі. Рудапад’ёмная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегаачышча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ачысткі ад снегу. Снегаачышчальная машына. Снегаачышчальны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегапрыбіра́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ачысткі дарог, вуліц ад снегу. Снегапрыбіральная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трапа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для трапання валакна; які служыць для трапання. Трапальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укла́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для ўкладкі (у 1 знач.). Укладачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнтрыфуга́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да цэнтрыфугі, з’яўляецца цэнтрыфугай. Цэнтрыфугальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шоўкапрадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шоўкапрадзення, прызначаны для яго. Шоўкапрадзільная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)