claret

[ˈklærət]

1.

n.

1) клярэ́т -у m. (чырво́нае віно́)

2) цёмна-чырво́ны, барво́вы ко́лер

2.

adj.

барво́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

crimson

[ˈkrɪmzən]

1.

n.

ба́рва f., густа-чырво́ны ко́лер

2.

adj.

барво́вы

3.

v.

мо́цна чырване́ць (ад со́раму)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

khaki

[ˈkæki]

n., pl. -s

ха́кі, indecl.

а) ткані́на або́ фо́рменнае адзе́ньне зелянко́вага ко́леру

б) шарава́та-зялёны ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

amber

[ˈæmbər]

1.

n.

1) буршты́н -у m.

2) буршты́навы, жо́ўты ко́лер

2.

adj.

буршты́навы, жо́ўты, жо́ўта-руды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нябе́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да неба. З нябеснай вышыні далятала журботнае і стрыманае курлыканне жураўлёў. М. Ткачоў. Ганна Паўлаўна захаплялася нябесным блакітам, гарамі, якія так гарманічна зліваліся з чароўным светам тутэйшых раслін... Вірня. // Які знаходзіцца ў міжзорнай і міжпланетнай прасторы. Нябесныя целы.

2. Які вывучаецца і прымяняецца ў астраноміі. Нябесны глобус.

3. Паводле рэлігійных уяўленняў — які знаходзіцца на небе. Нябесны рай.

4. Які мае колер неба; светла-блакітны. Нябесны колер.

5. перан. Цудоўны. Валя нахілілася галавой да рукі. І ўсмешка... усмешка нябесная заззяла на твары. Пестрак.

•••

Нябесная механіка гл. механіка.

Нябесны мерыдыян гл. мерыдыян.

Манна нябесная гл. манна.

Спадзявацца на манну нябесную гл. спадзявацца.

Царства нябеснае гл. царства.

Чакаць манны нябеснай гл. чакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

colour​2 [ˈkʌlə] v.

1. размалёўваць; афарбо́ўваць

2. афарбо́ўвацца, мяня́ць ко́лер;

The leaves start to colour in autumn. Увосень лісце пачынае жаўцець/чырванець.

3. чырване́ць (пра твар)

4. накла́дваць адбі́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sober [ˈsəʊbə] adj.

1. цвяро́зы

2. аб’екты́ўны, разва́жлівы;

a sober man чалаве́к цвяро́зага ро́зуму

3. спако́йны (пра колер)

♦

as sober as a judge ≅ ні ў адны́м во́ку (зусім цвярозы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

purple

[ˈpɜ:rpəl]

1.

n.

1) фіяле́тавы, барво́вы, пурпуро́вы ко́лер

2) сан кардына́ла

2.

adj.

1) фіяле́тавы, барво́вы, барвя́ны, пурпуро́вы, пурпу́рны

to turn purple — пасіне́ць ад зло́сьці

2) пы́шны, велікапы́шны

3.

v.t.

малява́ць у пурпуро́вы ко́лер

4.

v.i.

рабі́цца пурпуро́вым, фіяле́тавым, барво́вым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Бардо́ ’бардовы колер; віно’. Рус., укр. бордо́. Запазычанне з франц. мовы (бел., укр. праз рус.): франц. bordeaux ’віно з Бардо’ (ад назвы мясцовасці Bordeaux). Адсюль пазней утварылася назва колеру. Фасмер, 1, 193; Шанскі, 1, Б, 166–167. Франц. слова вядомае і ў іншых еўрап. мовах (і як назва колеру): ням. bordeaux, ісп. bordó, італ. bordò, венг. bordó. Гл. яшчэ MESz, 1, 344.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Масенж ’медзь’ (Грыг.), масе́нджны ’медны’ (Мал.), масе́нзавы ’тс’ (Нас.), масёнжнік ’меднік’, масянжовы дроблены з бронзы і мае колер яе’ (Некр.), масяндзовы ’бронзавы’ (Шат., Касп.), ст.-бел. мосязъ, мосендзъ, мосюндзъ, мосяжъ ’латунь’ запазычаны са ст.-польск. ⁺mosiądz, mosiądzowy, якія з с.-в.-ням. messinc, (суч. Messing) < ст.-грэч. μοσσύνοικος (χαλκός) ’народ, які жыў на Чорным моры’ (Васэрцыер, 151). Гл. таксама мосенж.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)