part-time
[,pɑ:rtˈtaɪm]
adj.
зь няпо́ўнай працо́ўнай нагру́зкай
a part-time worker — рабо́тнік, які́ працу́е няпо́ўны працо́ўны дзень
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
subsequent to
пасьля́; насту́пны
on the day subsequent to your call — на другі́ дзень пасьля́ твайго́ званку́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
dniówka
ж.
1. падзённая праца; працоўны дзень;
2. дзённы заробак;
dniówka obrachunkowa — працадзень
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ушчыльні́ць сов., в разн. знач. уплотни́ть;
у. жыхаро́ў — уплотни́ть жильцо́в;
у. рабо́чы дзень — уплотни́ть рабо́чий день;
у. плот — уплотни́ть забо́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Tágewerk
n -(e)s, -e
1) рабо́та [пра́ца] за дзень; штодзённая выпрацо́ўка
2) падзённая рабо́та
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verbúmmeln
vt разм.
1) прагуля́ць (дзень, урок)
2) забы́цца, праваро́ніць, прапусці́ць
3) прамата́ць [праманта́чыць] (грошы)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Kartóffelsuppe
f -, -n бульбяны́ суп
jéden Tag ~ — іран. ко́жны дзень адно́ i то́е са́мае
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ірда́нь ’рэлігійны абрад асвячэння вады’ (Бяльк.), ’месца, дзе ў дзень богаяўлення асвячаюць ваду’ (Нас.). Рус. иорда́нь ’месца на рацэ, дзе праводзяць асвячэнне вады і некаторыя царкоўныя святы’, дыял. ’вадохрышча’, ’палонка’, ирда́н, ирда́нь ’месца на рацэ, возеры ці сажалцы для царкоўнага абраду асвячэння вады’, ’палонка’, ’чысты ручай, крыніца’, ерда́нь ’палонка’, укр. дыял. йрда́нь ’месца на рацэ, дзе асвячаюць ваду ў дзень богаяўлення’. У рускай пісьменнасці иердань, иордань, ердань ’палонка з памостам і часовай капліцай для вяршэння абраду асвячэння вады і купання’ з XVI ст. Утворана ад назвы ракі Іардан (грэч. Ἰορδάνης), у якой, паводле евангельскага падання, хрысціўся Іісус Хрыстос. Гл. Фасмер, 2, 23.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тарцыя́рка ’багамольная жанчына, якая дала абяцанне кожны дзень хадзіць у касцёл’ (Скарбы). З польск. tercjarka ’прыналежная да ордэна св. Францыска’, ад tercja ’кананічная гадзіна’ (< лац. tertius ’трэці’, г. зн. ’прыналежны да 3‑й ступені ў ордэне’, гл. Брукнер, 569).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гва́здаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. З сілаю біць, удараць па кім‑, чым‑н. Возьме чалавек кастыль, прыставіць яго да шпалы і — пайшоў гваздаць малатком. Васілёнак. Гудок кожны дзень будзіць Максіма, кліча да працы, туды, у дэпо, дзе палае горан, дзе Максім праз цэлы дзень, закасаўшы рукавы, гваздае молатам па рас[п]аленым іскрыстым жалезе. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)