што́сьці 1, чагосьці, чамусьці, штосьці, чымсьці, аб чымсьці, займ. неазначальны.
Нейкі, невядома які прадмет, нейкая з’ява і пад.; нешта. [Банадысь] нешта яшчэ кешкаўся на таку, стукаў.. па чымсьці драўляным і пустым. Чорны. Адчувалася, што Уладзіміру ёсць пра што расказаць і, відаць, штосьці яго стрымлівае. Кавалёў.
што́сьці 2, прысл.
Невядома чаму, невядома з якой прычыны; чамусьці. Не ездзіцца штосьці сёння Віцю на веласіпедзе. Васілёнак. У гэты час Марына штосьці бразгала пасудаю і ўвіхалася з самаварам. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́мка, ‑і, ДМ ямцы; Р мн. ямак; ж.
Памянш. да яма (у 1 знач.); невялікая яма. У Максімавых варотах, у ямцы, ляжаў і вяла павільваў хвосцікам кабан-кормнік. Капыловіч. // Невялікае паглыбленне на чым‑н., у чым‑н. Вусны.. [Буракова] адразу пасмяглі, на шчоках большымі зрабіліся ямкі, і стала відаць многа маршчын каля вачэй. Ермаловіч. // Выемка, ніша з боку прыпечка, куды заграбаюць жар, попел. У ямцы на прыпечку тлела некалькі вугалёў, прысыпаных попелам. Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Патаску́ха 1 ’публічная жанчына’ (Мядз.), добр. ’пасялуха’ (Мат. Гом.). Відаць, з рус. потаску́ха; параўн. яшчэ потаскна́я, потаску́ша, потаску́нья ’тс’.
Патаску́ха 2 ’парушэнец парасоністы, Chimaphila Pursh. umbellata (L.)’ (ігн., Сл. ПЗБ). Відаць, да патаску́ха 1. Матывацыя: паўзучае карэнішча расліны цягнецца, па-руску «тащится».
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ба́цца напэўна, відаць што, здаецца’ (Нас., Бяльк., Шпіл., Мядзв.). Скарачэнне з ба́чыцца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́грузкі ’гразкае месца на дарозе’ (бяроз., Шатал.). Відаць, да гру́зкі ’дрыгвяністы’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ку́ца-ба́ба ’дзіцячая гульня, хованкі’ (ТС). Відаць, да ку‑ цавацьу (гл.) ’тармасіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ На́шлыг ’накрыж’ (чач., Жыв. сл.). Відаць, да шлёгаць, шлыгаваць ’звязваць часткі плыта’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Несяджа́лы (nisidžaly) ’рупны, старанны’ (Варл.). Відаць, са спалучэння не сядзець ’дзейнічаць, рабіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Но́гцам ’нагой, выспяткам’ (Некр.). Відаць, з но́сцам ’тс’ (гл.), збліжанае з нага.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Палу́нія ’лунацізм’ (Сл. ПЗБ). Да лу́на (гл.). Відаць, са скажонага рус. полнолуние.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)