распара́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая адказвае за даручаную ёй справу і непасрэдна кіруе ёй.

Р. работ.

|| ж. распара́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. распара́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

authority [ɔ:ˈθɒrəti] n.

1. ула́да, паўнамо́цтва

2. pl. authorities ула́ды, нача́льства

3. аўтарытэ́т, аўтарытэ́тная асо́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

endearing [ɪnˈdɪərɪŋ] adj. прыва́бны; прыцяга́льны;

an endearing smile прыва́бная ўсме́шка;

an endearing personality прыцяга́льная асо́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

noble​1 [ˈnəʊbl] n.

1. арыстакра́т

2. hist. дварані́н

3. тытулава́ная асо́ба, пэр (у Англіі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ombudsman [ˈɒmbʊdzmən] n. (pl. -men) о́мбудсмен (службовая асоба, якая ажыццяўляе кантроль за дзейнасцю ўрадавых органаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БУДАЎНІ́ЧЫ,

службовая асоба ў ВКЛ, якая наглядала за ўсімі грамадскімі будынкамі і збірала падаткі за будынкі. У вял. гарадах яго выбіралі з членаў магістрата.

т. 3, с. 311

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ма́ршал, ‑а, м.

1. Воінскае званне, якое асабіста прысвойваецца Прэзідыумам Вярхоўнага Савета СССР выдатным асобам вышэйшага каманднага саставу. Маршал Савецкага Саюза. // Асоба, якая мае такое званне.

2. Вышэйшы ваенны чын або воінскае званне ў арміях некаторых дзяржаў. // Асоба, якая мае такі чын, такое званне.

[Фр. maréchal.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыстакра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Асоба, якая належыць да арыстакратыі (у 1 знач.).

|| ж. арыстакра́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. арыстакра́цкі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баро́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дваранскі тытул, ніжэйшы за графскі, а таксама асоба, якая мае такі тытул.

|| ж. баране́са, -ы, мн. -ы, -не́с.

|| прым. баро́нскі, -ая, -ае.

Б. замак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адміністра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая кіруе чым-н.; адказны распарадчык.

Добры а.

|| ж. адміністра́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. адміністра́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)