Verbum

прыміты́ўны, -ая, -ае.

1. Просты, не складаны па будове, выкананні.

Прымітыўная тэхніка.

2. Недастаткова глыбокі, надта спрошчаны.

П. падыход да з’явы.

3. Неразвіты.

Прымітыўная асоба.

|| наз. прыміты́ўнасць, -і, ж.

хада́йнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто хадайнічае за каго-н.

2. Асоба, якая вядзе чыю-н. справу ў судах (уст.).

|| ж. хада́йніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

шкі́пер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Капітан несамаходнага карабля.

2. Капітан камерцыйнага судна (уст.).

3. На марскіх суднах: асоба, адказная за маёмасць на палубе.

|| прым. шкі́перскі, -ая, -ае.

эмацыяна́льны, -ая, -ае.

1. гл. эмоцыя.

2. Які выражае эмоцыі, насычаны, выкліканы імі.

Эмацыянальная размова.

3. Здольны жыва рэагаваць, які лёгка паддаецца эмоцыям.

Эмацыянальная асоба.

|| наз. эмацыяна́льнасць, -і, ж.

юрыды́чны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да права¹ (у 1 знач.), прававы.

Ю. доказ.

Юрыдычная тэрміналогія.

Юрыдычная кансультацыя.

Юрыдычная асоба.

2. Які адносіцца да работы юрыста.

Юрыдычная практыка.