першасвяшчэ́ннік, ‑а,
1. Вярхоўны жрэц у некаторых старажытных народаў.
2. Духоўная асоба вышэйшага сану.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
першасвяшчэ́ннік, ‑а,
1. Вярхоўны жрэц у некаторых старажытных народаў.
2. Духоўная асоба вышэйшага сану.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)