папабі́ць, ‑б’ю, ‑б’еш, ‑б’е; ‑б’ём, ‑б’яце; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папабіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаскрэ́бці, ‑скрабу, ‑скрабеш, ‑скрабе; ‑скрабём, ‑скрабяце; пр. папаскроб, ‑скрэбла; зак., каго-што.

Разм. Скрэбці доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папастрэ́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што, чаго і без дап.

Разм. Тое, што і папастраляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папля́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

Разм. Спляжыць усё, многае або ўсіх, многіх. Папляжыць лясы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Прывучыць да чаго‑н. усіх, многіх. Папрывучваць дзяцей да акуратнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыма́звацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Прымазацца, прымкнуць да каго‑, чаго‑н. — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наразво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-чаго.

Развесці, распладзіць у вялікай колькасці. Наразводзіць кветак. Наразводзіць трусоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўздаго́нкі, прысл.

Разм. Даганяючы, пераганяючы каго‑, што‑н. Дзеці на вуліцы насіліся наўздагонкі, скакалі, спявалі. Сінілаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасляпі́ць, ‑сляплю, ‑слепіш, ‑слепіць; зак., каго-што.

1. Асляпіць усіх, многіх.

2. Зрабіць слепаватымі (пра вочы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паспавіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Спавіць усіх, многіх (гл. спавіць у 1 знач.). Паспавіваць немаўлятак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)