дыскрэдыта́цыя, ‑і, ж.

Падрыў давер’я да каго‑, чаго‑н., прыніжэнне чыйго‑н. аўтарытэту, значэння. Дыскрэдытацыя асобы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)