bobtail

[ˈbɑ:bteɪl]

1.

n.

1) каро́ткі хвост або́ ко́ратка падрэ́заны хвост

2) конь або́ саба́ка з абрэ́заным хвасто́м

2.

adj.

1) курта́ты, з каро́ткім хвасто́м

2) Figur. няпо́ўны, скаро́чаны

3.

v.t.

1) ко́ратка абраза́ць хвост

2) Figur. скарача́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tuft

[tʌft]

1.

n.

1) чуб -а m., чубо́к -ка́ m.; барада́ або́ баро́дка клінко́м

2) ку́па, гру́па дрэ́ваў або́ кусто́ў

3) пучо́к -ка́ m.

2.

v.t.

прашыва́ць (ко́ўдру, матра́ц)

3.

v.i.

расьці́ чу́бам, расьці́ ку́чкамі, гру́памі, пучка́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

pastoral

[ˈpæstərəl]

1.

adj.

1) пастушы́ны, пастухо́ўскі

2) ідылі́чны

a pastoral scene — ідылі́чная сцэ́на зь се́льскага жыцьця́

3) па́стырскі

2.

n.

1) іды́лія f. (п’е́са, паэ́ма, музы́чны твор або́ карці́на зь се́льскага жыцьця́)

2) па́стырскае або́ бі́скупскае пасла́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

кант ​1, ‑а, М канце, м.

1. Востры бераг, край, рабро чаго‑н. — Чалавек на тры крокі стаў бегчы за немцам і аглушыў яго па галаве кантам рыдлёўкі. Чорны. Якаў.. пачаў вылазіць з кабіны і, хоць на гэты раз помніў пра верхні кант, усё ж зноў выцяўся аб яго галавой. Кулакоўскі. // Рабро ў дошцы або брусе, абчасаных так, што ў папярочным сячэнні атрымліваецца прамавугольнік. // Спецыяльна адпрасаваны згіб на штанах. Ігар прапусціць лекцыю, але затое прыбярэцца ў інстытут: надушыцца, выпрасуе кант, на тоўсты вузел завяжа гальштук. Карпюк.

2. Каляровы шнурок, аблямоўка па краях або швах адзежы, часцей форменнай. Пападаліся галіфэ — чорныя, зялёныя і ўсё з чырвонымі або жоўтымі кантамі. Чорны. Праз адкрытыя вокны бачыў ён [Міколка] чорныя мундзіры, чорныя шапкі з чырвонымі кантамі. Лынькоў. // Палоска, кайма, якая аблямоўвае малюнак, фотакартку, табліцу і пад.

3. Край пераплёту вокладкі, які выступае за лінію абрэзу кніжнага блока.

[Ням. Kante.]

кант ​2, ‑а, М канце, м.

Уст. Пахвальнае песнапенне ўрачыстага свецкага або царкоўнага зместу.

[Ад лац. cantus — спяванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rerun

1. [,ri:ˈrʌn]

v.i. -ran, -running

ізно́ў бе́гчы

2. [ˈri:rʌn]

n.

стара́я тэлевізі́йная прагра́ма або́ фільм пака́званы ізно́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

scroll

[skroʊl]

1.

n.

1) скру́так (пэрга́мэнту або́ папе́ры)

2) сьпіс імёнаў, падзе́яў

2.

v.t. Comput.

пракру́чваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

she

[ʃi:]

1.

pron., sing. nom. she, poss. hers

яна́

2.

n.

асо́ба або́ жывёліна жано́чага ро́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

shrine

[ʃraɪn]

n.

1) грабні́ца з мо́шчамі сьвято́га

2) ме́сца паклане́ньня, про́шча, сьвяты́ня f. (рэлігі́йная або́ нацыяна́льная)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

comedown

[ˈkʌmdaʊn]

n.

1) informal заняпа́д -у m., зьбядне́ньне n.

2) стра́та стано́вішча або́ ра́нгу, дэграда́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

commandant

[ˈkɑ:məndænt]

n.

1) нача́льнік -а m. (вае́ннай акадэ́міі або́ шко́лы), камандзі́р -а m.

2) камэнда́нт (крэ́пасьці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)