Verbum

мо́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Ніжняя мясістая частка вуха.

|| прым. мо́чкавы, -ая, -ае.

мо́шаст, -у, М -сце, м. (уст.).

Крэп, аксаміт.

|| прым. машасто́вы, -ая, -ае.

Шапкі насілі з машастовымі аколышкамі.

мо́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Дробнае двухкрылае насякомае.

мо́шчы, -аў.

Высахлыя астанкі святых людзей хрысціянскай царквы, якія шануюцца і лічацца цудатворнымі.

◊

Жывыя мошчы — пра вельмі худога, знясіленага чалавека.

мро́і, -яў, адз. мро́я, -і, ж.

Мары, летуценні.

М. пра шчасце.

мро́іва, -а, н.

Тое, што і марыва.

|| прым. мро́йны, -ая, -ае.

Мройная далеч.

мро́іцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., мро́іцца; незак., каму і без дап.

1. Уяўляцца ў думках, здавацца.

2. З’яўляцца ў снах, сніцца.

Мрояцца жахі.

|| зак. прымро́іцца, -о́юся, -о́ішся, -о́іцца.

мро́іць, мро́ю, мро́іш, мро́іць; незак., пра каго-што, аб кім-чым і без дап.

Уяўляць у думках, марыць.

мсці́вы, -ая, -ае.

Тое, што і помслівы.

|| наз. мсці́васць, -і, ж.

муа́р, -у, м.

Шаўковая тканіна з разводамі, якія пераліваюцца рознымі адценнямі.

|| прым. муа́равы, -ая, -ае.

Муаравая стужка.