Verbum

паадвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адвязаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадвязваць чамаданы з багажнікаў. □ Хлопцы паадвязвалі кароў, і тыя.. памчаліся да аборы. Грахоўскі.

пераслу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Паслухаць усё, многае або ўсіх, многіх. Што па вадзе плыве — не пераняць, што людзі гавораць — усё не пераслухаць. Прыказка.

перачапі́ць, ‑чаплю, ‑чэпіш, ‑чэпіць; зак., што.

1. Счапіць нанава, іначай. Перачапіць вагоны.

2. Начапіць у другім месцы або іначай. Перачапіць значок. Перачапіць карціну на другую сцяну.

кашава́р, ‑а, м.

Повар у воінскай часці або ў рабочай арцелі. — Гэй, падсып, падсып, таварыш! Каша просіцца сама, — Лепей Федзі-кашавара Ў цэлай арміі няма. Броўка.

кірасі́р, ‑а, м.

1. Коннік цяжкай кавалерыі, які даўней насіў кірасу.

2. Салдат або афіцэр некаторых кавалерыйскіх палкоў у заходнееўрапейскіх і рускай арміях (да 1917 г.).

[Ад фр. cuirassier.]

клі́зма, ‑ы, ж.

1. Увядзенне якой‑н. вадкасці ў прамую кішку з мэтай лячэння або дыягностыкі. Лячэбная клізма.

2. Прыбор для ўвядзення вадкасці ў прамую кішку.

[Грэч. klysma — прамыванне.]

клі́напіс, ‑у, м.

1. Спосаб пісьма старажытных народаў Пярэдняй Азіі, клінападобныя знакі якога наносілі на гліну або камень. Вавілонскі клінапіс.

2. Тэкст, напісаны клінапісам. Расшыфроўка клінапісу.

кра́жа, ‑ы, ж.

Тое, што і крадзеж. Злавіць на кражы. □ Узяць што-небудзь у лесе або ў пана ў нас на вёсцы кражай не лічылася. Карпюк.

прыжыва́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць жывога арганізма або яго частак, органаў прыстасоўвацца да новых умоў, прыжывацца, прырастаць да чаго‑н. Прыжывальнасць саджанцаў. Прыжывальнасць расады. Прыжывальнасць перасаджанай скуры.

раго́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

1. Памянш. да рагожа. // Падсцілка з рагожы.

2. Баваўняная або палатняная тканіна, ніці ў якой пераплятаюцца папарна.