стэры́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, у якім або на якім шляхам стэрылізацыі знішчаны мікраарганізмы. Стэрыльны бінт. Стэрыльны шпрыц. □ На другім паверсе, у асобным пакоі, сястра памагла .. [Ярашу] надзець стэрыльны халат, шапачку, павязку і палатняныя бахілы вышэй калень. Шамякін.

2. Які стаў бясплодным у выніку стэрылізацыі (у 2 знач.).

[Лац. sterilis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эжэ́ктар, ‑а, м.

1. Спец. Прыстасаванне, дзеянне якога заснавана на выкарыстанні эжэкцыі (у 1 знач.). Паравы эжэктар.

2. Механізм у агнястрэльнай зброі, які аўтаматычна выкідвае гільзу выстраленага патрона пры адкрыцці затвора.

3. Прыбор для вывядзення парахавых газаў са ствала зброі шляхам прапускання струменя паветра ці пары.

[Фр. éjecteur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Леснікі́ дзікія, лясныя яблыкі’ (в.-дзв., Шатал., Працы, 6). Шляхам універбізацыі са словазлучэння лясныя яблыкі. Пасля ад формы адз. л. леснік утворана в.-дзв. леснічыха ’дзікая яблыня’ (Шатал.). Гэтак жа і зах.-укр. лесниця, ліс‑ ниця ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пераплаў ’параход’ (Ян.). Пад уплывам народнай этымалогіі з парстлаў ’параход’, якое утварылася на базе параход шляхам замены хадзіць на плаваць, плысці (гл.), параўн., магчыма, штучна створанае вадаплаў ’параход’ (Ласт.), а таксама в.-луж. preplaw ’пераправа праз раку’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паве́траны Luft-;

паве́траная ата́ка Lúftangriff m -(e)s, -e;

паве́траны бой Lúftkampf m -(e)s, -kämpfe;

паве́траная прасто́ра Lúftraum m -(e)s, -räume;

паве́траная трыво́га Lúftalarm m -(e)s, -e, Flíegeralarm m;

паве́траным шля́хам auf dem Lúftwege

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

fuse

I [fju:z]

n.

1) ко́рак -ка m. (электры́чны засьцерага́льнік)

2) кнот -а m. (у бо́мбе, снара́дзе)

II [fju:z]

1.

v.t.

1) пла́віць

2) сплаўля́ць (злуча́ць шля́хам пла́ўкі)

2.

v.i.

пла́віцца, сплаўля́цца (пра мэта́л); тапі́цца (пра сьве́чку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

авіяпо́шта

(ад авія- + noшта)

перавозка паштовых адпраўленняў паветраным шляхам, а таксама самі гэтыя адпраўленні, калі іх дастаўляюць самалётам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

авіятра́нспарт

(ад авія- + транспарт)

1) сродкі перавозу паветраным шляхам пасажыраў, грузаў, пошты;

2) ваенны карабель для перавозкі самалётаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гідраметэаста́нцыя

(ад гідра- + метэастанцыя)

метэастанцыя, прызначаная для абслугоўвання суднаходства шляхам складання карт надвор’я і прагнозаў надвор’я (параўн. авіяметэастанцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гідраэлектры́чны

(ад гідра + электрычны)

звязаны з электрычнасцю, што атрымліваецца шляхам пераўтварэння энергіі рухомай вады (напр. г-ая станцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)