Verbum

мата́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца матаннем (нітак, пражы і пад.).

|| ж. мата́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. мата́льшчыцкі, -ая, -ае.

пяю́н, пеюна́, мн. пеюны́, пеюно́ў, мн. (разм.).

Той, хто вельмі любіць спяваць, многа спявае; пявун.

|| ж. пяю́ха, -і, ДМ пяю́се, мн. -і, пяю́х.

раскі́двальнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто займаецца раскідваннем чаго-н.

Р. сена.

2. Прыстасаванне для раскідвання чаго-н.

Механічны р. угнаенняў.

самазабо́йца, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -аў.

Той, хто пакончыў жыццё самазабойствам, самагубствам.

бракаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Той, хто правярае што-н. на якасць, устанаўлівае брак (у 1 знач.).

|| ж. бракаўшчы́ца, -ы, мн. -ы, -чы́ц.

вагаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Той, хто займаецца ўзважваннем чаго-н.

Чыгуначны в.

|| ж. вагаўшчы́ца, -ы, мн. -ы, -чы́ц.

|| прым. вагаўшчы́цкі, -ая, -ае.

верхагля́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Той, каму ўласціва верхаглядства, хто адрозніваецца верхаглядствам.

|| ж. верхагля́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

візаві́ (кніжн.).

1. прысл. Твар у твар, адзін насупраць другога.

Сядзець в.

2. наз. нескл., м. і ж. Той, хто знаходзіцца насупраць.

Мой в.

віншава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто віншуе каго-н., прыходзіць з віншаваннем.

|| ж. віншава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. віншава́льніцкі, -ая, -ае.

выпрабава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца выпрабаваннем чаго-н.

Лётчык-в.

|| ж. выпрабава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. выпрабава́льніцкі, -ая, -ае.