дэгажэ́
(фр. dégagé)
від атакі пры фехтаванні, у час якой рапіра або шпага таго, хто атакуе, адводзіцца ад зброі праціўніка, каб зрабіць укол па найкарацейшай лініі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ізато́пы
(ад іза- + гр. topos = месца)
разнавіднасці атамаў аднаго і таго ж хімічнага элемента, якія маюць аднолькавую колькасць пратонаў, але розны лік нейтронаў і адрозніваюцца масай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
экіпіро́ўка
(ад фр. équiper = забяспечваць)
1) працэс забяспечвання каго-н., чаго-н. усім неабходным;
2) ycё неабходнае для таго, каб экіпіраваць каго-н., што-н.; амуніцыя.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эпістрафа́
(гр. epistrophe = вярчэнне)
стылістычная фігура, заснаваная на паўтарэнні аднаго і таго ж слова або выразу на пачатку і ў канцы ці толькі ў канцы строф.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Пры́тхі, про́тхі ’палонкі на возеры, якія прарубаюць для таго, каб рыба не задохлася’ (слаўг., З жыцця). Аддзеяслоўны назоўнік ад прытхну́цца ’псавацца ад спёртага паветра’, гл. тхнуць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ро́спіс ’мастацкае ўпрыгожанне каляровымі фарбамі сцен, столі і да таго пад., насценны жывапіс’, ’подпіс’ (ТСБМ). Да распісваць < піса́ць (гл.), якое з рус. писа́ть ’маляваць ікону, карціну’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
То́шчо 1 ’і да таго падобнае’: овады да тошчо нападае (ТС). З укр. то́що ’тс’ — сцягненая форма выразу са значэннем ’тое, што і…’, гл. той, шчо.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́скачыць, выско́кваць
1. (адкуль-н) hináusspringen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráusspringen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); hervórspringen* vi (s) (нечакана з’явіцца);
вы́скачыць з акна́ aus dem Fénster spríngen*;
2. (вываліцца) áusfallen* vi (s); heráusfallen* vi (s);
◊ у мяне́ вы́скачыла з галавы́ es ist mir entfállen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
упусці́ць разм
1. (даць увайсці) hinéinlassen* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heréinlassen* vt (у напрамку да таго, хто гаворыць); éinlassen* vt;
2. (даць уцячы, сысці) lóslassen* аддз vt, entwíschen [entkómmen, entschlüpfen] lássen*;
3. (прапусціць, праігнараваць, не заўважыць) vergéssen* vt, aus dem Áuge lássen*; versäumen vt, verpássen vt; sich (D) entgéhen lássen*; vorübergehen lássen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
dass
cj
1) што
ich weiß, ~er Recht hat — я ве́даю, што ён ма́е ра́цыю
2)
so ~ — так што
3) каб
ich wünsche, ~ er kommt — я хачу́, каб ён прышо́ў
4)
óhne ~ — без таго́, каб
5)
als ~ — (для таго́) каб
es ist zu kalt als, ~ wir éinen Áusflug máchen könnten — на́дта хо́ладна (для таго́), каб змаглі́ зрабі́ць экску́рсію
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)