адбялі́цца, ‑беліцца; зак.

Стаць белым, выбеліцца ў выніку спецыяльнай апрацоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аказёніцца, ‑ніцца; зак.

Разм. Набыць казённы характар, стаць сухім, фармальным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акаталі́чыцца, ‑чыцца; зак.

Стаць прыхільнікам каталіцкай веры, прыняць каталіцкую веру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрыва́віцца, ‑ваўлюся, ‑вавішся, ‑вавіцца; зак.

Пакрыцца, вымазацца крывёю, стаць акрываўленым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затупі́цца, ‑туліцца; зак.

Стаць тупым; ступіцца. Нож затупіўся. Тапор затупіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гартавацца, ‑туецца; зак.

Спец. Стаць цвёрдым, трывалым у выніку гартавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кругліцца, ‑ліцца; зак.

Разм. Стаць паўнейшым, круглейшым, страціць вуглаватасць; акругліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́прасавацца, ‑суецца; зак.

Паддацца прасаванню; стаць адпрасаваным. Бялізна добра выпрасавалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлахма́ціцца, ‑мачуся, ‑мацішся, ‑маціцца; зак.

Разм. Стаць лахматым. Валасы разлахмаціліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размы́цца, ‑мыецца; зак.

Разбурыцца пад дзеяннем вады, плыні; стаць размытым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)