кіламетро́вы, ‑ая, ‑ае.

Даўжынёй у адзін кіламетр. Кіламетровая адлегласць. // Які служыць для абазначэння кіламетраў. Кіламетровы слуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гусько́м, прысл.

Разм. Адзін за адным; чарадой. Ішлі гуськом падрыўнікі І след у след ступалі. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднакра́тны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца за адзін прыём, не паўтараючыся (пра нейкае дзеянне або з’яву); аднаразовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відэатэлефо́н, ‑а, м.

Камплект тэлефоннай апаратуры, з дапамогай якой, размаўляючы па тэлефоне, можна бачыць адзін аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́скаць, ‑ае; незак.

Спец. Ухіляцца ад курсу то ў адзін, то ў другі бок (пра судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сантыметро́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сантыметра. Сантыметровыя дзяленні. // Даўжынёй у адзін сантыметр. Сантыметровыя радыёхвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стыкава́нне, ‑я, н.

Спец. Злучэнне, змацаванне двух канцоў, краёў чаго‑н., падведзеных упрытык адзін да другога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэрэаско́п, ‑а, м.

Аптычны прыбор, у якім два плоскія адлюстраванні прадмета зліваюцца ў адзін аб’ёмны малюнак.

[Ад грэч. stereos — аб’ёмны і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцяжэ́нне, ‑я, н.

У лінгвістыцы — з’ява, пры якой два гукі сцягваюцца ў адзін гук. Сцяжэнне зычных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

harmoneren

vi (mit D) гармані́раваць, адпавяда́ць (адзін другому); ла́дзіць (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)