патрыя́ршы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да патрыярха (у 3 знач.).

2. Такі, як у патрыярха (у 1, 2 знач.); велічны, урачысты, важны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́сты, ‑аў; адз. няма.

Разм. Пяшчотныя, ласкавыя адносіны. [Зося:] — Жыла я ўвесь час як чалавек, не шукаючы ні лёгкага хлеба, ні забаў, ні пестаў. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́зменны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да плазмы (у 4 знач.). Плазменны стан.

2. Заснаваны на выкарыстанні плазмы. Плазменная металургія. Плазменная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плі́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пліты (у 1 знач.). // Зроблены з пліт. Плітачная падлога. // Прыгатаваны ў форме плітак. Плітачны чай. Плітачны шакалад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плы́тніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плытніка, належыць яму. Гаварылі за сталом і пра справы зусім звычайныя: дзед успамінаў свае плытніцкія прыгоды. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыве́тлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прыветлівага. Прыветлівасць абыходжання. Прыветлівасць усмешкі. // Добразычлівасць, гасціннасць; ветлівыя адносіны. Саша не верыла гэтай прыветлівасці, усмешкам і хавалася за Даніка. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяка́рскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пекара, належыць яму. Пякарскі чапец. Пякарскі фартух. Пякарскае рамяство.

2. Тое, што і пякарны. Пякарскія дрожджы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радые... (а таксама радыя...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да радыеактыўнасці, да радыяцыі, напрыклад: радыебіялогія, радыеізатопы, радыелюмінісцэнцыя, радыелячэнне, радыетэрапія, радыеэлемент.

[Ад лац. radio — выпрамяняю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёлакацы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да радыёлакацыі, прызначаны для яе. Радыёлакацыйнае абсталяванне. Радыёлакацыйная станцыя.

2. Заснаваны на радыёлакацыі. Радыёлакацыйная астраномія. Радыёлакацыйныя ўзрывальнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ранго́ўтны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рангоўта, прызначаны для яго. Рангоўтныя канаты.

2. Такі, у якога ёсць рангоўт (пра судна). Рангоўтнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)