Verbum

verschlúcken

1.

vt

1) праглына́ць, глыта́ць

2) перамагчы́ (гнеў, прыкрасць, злосць)

2.

(sich) заглыну́цца, падаві́цца

(an D – чым-н.)

verúnglücken

vi (s)

1) пацярпе́ць ава́рыю

tödlich ~ — загі́нуць ад няшча́снага вы́падку

2) (mit D) пацярпе́ць няўда́чу (з чым-н.)

verwúrzeln

vi (s)

1) глыбо́ка ўкараня́цца

2) (mit D) перан. зрасці́ся, быць кро́ўна звя́заным (з кім-н., чым-н.)

wégwerfend

1.

a пага́ры́лівы, знява́жлівы

2.adv пага́ры́ліва, знява́жліва; звысо́ку

über etw. (A) ~ úrteilen — разважа́ць [ду́маць, меркава́ць] пага́ры́ліва [знява́жліва] аб чым-н.

bedróhen

vt (mit D) пагража́ць (каму-н. чым-н.)

von etw. (D) bedróht wérden [sein] — знахо́дзіцца пад пагро́зай чаго́-н.

bedürfen

vt, vi (G) мець патрэ́бу (у чым-н.); патрабава́ць (што-н.)

das bedárf der Erläuterung — гэ́та патрабу́е тлумачэ́ння

begégnen

vi (s)

1) (D) напатка́ць (каго-н.); сутыкну́цца (з кім-н., чым-н.)

2) здара́цца (з кім-н.)

bemühen

1.

vt турбава́ць

2.

(sich)

(um A) працава́ць, шчырава́ць (над чым-н.); (für A) клапаці́цца (аб кім-н.)

Besítz

m -es

1) улада́нне; маёнтак

2) маёмасць

etw. in ~ néhmen* — авало́дваць чым-н.

den ~ ergréifen* — уступі́ць у вало́данне

Stúlle

f -, -n дыял. бутэрбро́д; скі́ба, лу́ста

◊ j-m etw. auf die ~ schmíeren — папрака́ць каго́-н. у чым-н.