Verbum

палу́каш, ‑а, м.

Пляцёны кораб, які ўстаўляецца ў драбіны воза або ў сані. — Чаго там сварыцца, жывіце здаровы. — Міша ўкінуўся ў палукаш і паехаў. Лобан.

пашпартызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) пашпартызацыю каго‑, чаго‑н., увесці (уводзіць) дзе‑н. пашпартызацыю. Пашпартызаваць абсталяванне. Пашпартызаваць дыялекталагічныя матэрыялы.

перагі́б, ‑у, м.

1. Лінія згібання чаго‑н. На перагібе ліста.

2. перан. Парушэнне правільнай лініі ў чыёй‑н. дзейнасці, шкодная крайнасць. Барацьба з перагібамі.

прадве́сце, ‑я, н.

З’ява, прыкмета, якая прадвяшчае наступленне чаго‑н. Над горадам навісла навальнічная хмара. Ад яе павявала ўжо свежасцю і прадвесцем нечага трывожнага. Карпаў.

прысаба́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Разм. груб. Прымацаваць што‑н. да чаго‑н. [Сябрук:] «А вешалку, зірні, якім цвіком Ты да сцяны цудоўнай прысабачыў...» Корбан.

рабе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

1. Станавіцца рабым (у 1 знач.).

2. Здавацца рабым ад наяўнасці чаго‑н. рознакаляровага. Бірка .. ажно рабела ад значкоў. Бядуля.

разбінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Размотваючы, зняць бінт з каго‑, чаго‑н. Разбінтаваць параненага. □ Максім таксама ўстаў і папрасіў доктара разбінтаваць галаву. Машара.

рассмакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Пакаштаваўшы, зразумець, адчуць смак чаго‑н. — Я нешта хуценька вярнулася, дык.. [дзед] іх [драбпі фарбы] у рот. Рассмакаваў і пачаў выплёўваць. Сабаленка.

расхаладзе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць раўнадушным, халодным да каго‑, чаго‑н. [Віктар Сяргеевіч:] — А я ўжо хацеў падумаць благое: расхаладзела піянерыя да таямніцы кургана. Якімовіч.

ру́хальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да руху, прыводзіць у рух што‑н., кіруе рухам чаго‑н. Рухальная рэакцыя. Рухальныя навыкі. Рухальная сіла. Рухальныя нервы.