удо́давы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ўдода, належыць яму.

2. у знач. наз. удо́давыя, ‑ых. Сямейства птушак, да якога належыць удод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. У граматыцы — які мае або надае адценне зняважлівасці, пагардлівасці. Уніжальны суфікс.

2. Зневажальны для чыёй‑н. годнасці. Уніжальныя адносіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуля́равы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фуляру (у 1 знач.). Фуляравае перапляценне.

2. Зроблены з фуляру (у 1 знач.). Фуляравая хустка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлорыставадаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хлорыстага вадароду, звязаны з ім. Хлорыставадародная кіслага. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе хлорыстага вадароду. Хлорыставадародная апрацоўка насення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хме́левы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хмелю (у 1, 2 знач.), уласцівы хмелю. Хмелевы пах. // Прыгатаваны з хмелю, з хмелем. Хмелевыя дрожджы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цывіліза́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Звычайна іран. Які мае адносіны да цывілізатара, цывілізатараў. Каланізатарам было выгадна аб’явіць афрыканцаў «варварамі», каб абгрунтаваць сваю «цывілізатарскую» місію. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цынго́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да цынгі; звязаны з захворваннем цынгой. Цынготнае захворванне. Цынготныя дзясны.

2. Хворы на цынгу. Цынготны хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэлафа́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цэлафану; зроблены з цэлафану. Асабліва зацікавіла гасцей цэлафанавая стрэшка. Пад такімі стрэшкамі вырошчваюцца маладыя расліны. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

частако́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да частаколу; утвораны частаколам. Двор прасторны. Хата, павець, клець, паграбок і вялікі частаколавы закут для птушкі. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохсотгадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца, існуе чатырыста год. Чатырохсотгадовая гісторыя дзяржавы.

2. Які мае адносіны да чатырохсотгоддзя (у 2 знач.). Чатырохсотгадовы юбілей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)