Verbum

ядо́к, едака́, мн. едакі́ і едако́ў, м.

1. Той, хто есць, мае патрэбу ў харчаванні, або (звычайна з азначэннем) пра чалавека, які выяўляе пэўныя адносіны да яды.

Які я., такі і работнік (з нар.).

2. Той, хто харчуецца дзе-н. або знаходзіцца дзе-н. на харчовым забеспячэнні.

Размеркаваць па едаках.

|| прым. ядо́цкі, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

га́дзіна, -ы, мн. -ы, -дзін, ж.

1. Тое, што і гадзюка (у 1 знач.).

2. Той, хто выклікае да сябе агіду (пагард.).

Фашысцкая г.

гарладзёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., груб.).

1. Той, хто многа крычыць; гарлапан.

2. Пра тое, што раздражняе горла.

Не квас, а г.

да́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто жыве, адпачывае летам на дачы².

Летам тут сем’ямі жывуць дачнікі.

|| ж. да́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

жа́ласнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто праяўляе жаласць да каго-, чаго-н.

|| ж. жа́ласніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. жа́ласніцкі, -ая, -ае.

павады́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Той, хто водзіць каго-н., дапамагае каму-н. ісці.

Сляпы сляпому не п. (прыказка). П. мядзведзя.

Сабакі-павадыры.

ку́хар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто гатуе стравы; повар.

|| ж. куха́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. куха́рскі, -ая, -ае.

ліхта́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Той, хто наглядае за дзейнасцю і спраўнасцю ліхтароў (у 1 знач.).

|| ж. ліхта́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.