nakryć

зак.

1. накрыць; прыкрыць;

2. перан. разм. злавіць; заспець; накрыць;

nakryć złodzieja — злавіць (накрыць) злодзея;

nakryć do stołu — накрыць стол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

informacyjny

informacyjn|y

інфармацыйны; даведачны;

polityka ~a — палітыка сувязяў з грамадскасцю;

punkt ~y — стол даведак;

sieć ~a — інфармацыйная сетка; інфармацыйнае сеціва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podawać

незак.

1. падаваць; перадаваць;

podawać do stołu — падаваць на стол;

2. падаваць; паведамляць; даваць;

3. спарт. пасаваць; даваць перадачу (пас)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́валіць I сов.

1. в разн. знач. вы́валить;

в. седака́ з сане́й — вы́валить седока́ из сане́й;

наро́д ~ліў з клу́ба — наро́д вы́валил из клу́ба;

2. вы́ложить, вы́сыпать;

~ліў на стол усё, што было́ ў кішэ́ні — вы́ложил (вы́сыпал) на стол всё, что бы́ло в карма́не;

3. разг. вы́сунуть;

язы́к ~ліў — язы́к вы́сунул

вы́валіць II сов. (сукно) вы́валять, сваля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парэ́заць сов.

1. в разн. знач. поре́зать;

п. руку́ — поре́зать ру́ку;

п. сыр — поре́зать сыр;

ты адпачні́, а я парэ́жу — ты отдохни́, а я поре́жу;

п. усі́х гусе́й — поре́зать всех гусе́й;

2. (на много частей, во многих местах) изре́зать; (небрежно — ещё) искромса́ть;

~заў усю́ папе́ру — изре́зал всю бума́гу;

~заў уве́сь стол — изре́зал весь стол;

3. (дрова) поре́зать, попили́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Віспа ’нізкі пакаты пясчаны бераг’ (стол., Яшк.). Укр. виспа ’востраў’, польск. wyspa. Бел. лексема запазычана з польск. мовы (з пераносам значэння ’востраў’ → ’нізкі бераг’). Польск. wyspa Брукнер (639) суадносіць з дзеясловам suć, spę ’насыпаць’ (параўн. яшчэ рус. сопка, бел. сопка). Гл. вы́сып.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мазні́ца, мазьні́ца, мазны́ця ’пасудзіна для калёснай мазі, дзягцярка’ (ТСБМ, Нас., Бяльк., Растарг., драг., З нар. сл.; стол., Нар. лекс., Сл. ПЗБ, ТС), ’посуд для смалы’ (Маш.). Укр. мазниця, рус. мазница, польск. maźnica, чэш. maznice, славац. maznica. Паўн.-слав. ўтварэнне mazʼьnica. Да ма́заць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Міз, міс ’паміж’, ’сярод’ (Кліх, Янк. 2, ТС; лях., дзярж., лаг., Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.; пух., З нар. сл.), ’каля’ (Растарг.), ’побач’ (стол., Сл. Брэс.). Укр. чарніг. міз, рус. смал., арханг. мез, ме́зду, ме́зу ’тс’. Узнікла з між (гл.) як вынік мазурэння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

знахо́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. знайсці (у 1 знач.). Знаходка абоймы выклікала ў хлопца паток самых неверагодных, фантастычных думак. Гамолка.

2. Р мн. ‑дак. Знойдзеная рэч, прадмет і пад. Летась, купаючыся, напаткаў .. [Андрэй] выпадкам гэты дуб у пяску на дне Нёмана. Пачаў тупаць каля яго, зацікавіўся знаходкаю. Колас. // перан. Што‑н. новае, створанае, знойдзенае ў працэсе творчага пошуку. Паэтычныя знаходкі. □ У рэпартажы ёсць цікавыя моўныя знаходкі. «ЛіМ».

3. Пра каго‑, што‑н. удала знойдзенае, набытае і вельмі патрэбнае для каго‑, чаго‑н. — Тут кожны чалавек дораг, а ты, таварыш Кручын, для нас — проста знаходка. Хадкевіч. Муляр 7‑га разраду — знаходка для кожнай будоўлі. Дадзіёмаў.

•••

Стол знаходак гл. стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

secretary

[ˈsekrəteri]

n., pl. -taries

1) сакрата́р -а́ m., сакрата́рка f.

2) міні́стар -ра m. (у Англіі й ЗША)

the Secretary of the Treasury — міні́стар фіна́нсаў

3) сакрэ́тнік -а m. (пісьмо́вы стол)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)