аказёніцца, ‑ніцца; зак.

Разм. Набыць казённы характар, стаць сухім, фармальным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акаталі́чыцца, ‑чыцца; зак.

Стаць прыхільнікам каталіцкай веры, прыняць каталіцкую веру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрыва́віцца, ‑ваўлюся, ‑вавішся, ‑вавіцца; зак.

Пакрыцца, вымазацца крывёю, стаць акрываўленым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяссме́рціцца, ‑рчуся, ‑рцішся, ‑рціцца; зак.

Стаць незабыўным у памяці народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́цверазіцца, ‑ражуся, ‑разішся, ‑разіцца; зак.

Стаць, адчуць сябе цвярозым; працверазіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкласава́цца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; зак. і незак.

Стаць (станавіцца) дэкласаваным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завэ́ндзіцца, ‑дзіцца; зак.

Паддацца вэнджанню, стаць вэнджаным. Рыба добра завэндзілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затупі́цца, ‑туліцца; зак.

Стаць тупым; ступіцца. Нож затупіўся. Тапор затупіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злысе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць зусім лысым; аблысець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змуці́цца, змуціцца; зак.

Стаць мутным; замуціцца (пра вадкасці). Раствор змуціўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)