нерэнта́бельнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан нерэнтабельнага. Нерэнтабельнасць прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нядобраўпара́дкаванасць, ‑і, ж.

Стан нядобраўпарадкаванага; адсутнасць добраўпарадкаванасці. Нядобраўпарадкаванасць вуліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўро́бленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан няўробленага. Няўробленасць глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насы́чанасць, ‑і, ж.

Стан насычанага (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неасла́бнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неаслабнага. Неаслабнасць назіранняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некампле́ктнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан некамплектнага; адсутнасць камплекта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непадрыхтава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан непадрыхтаванага; адсутнасць падрыхтоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбі́тасць, ‑і, ж.

Стан, уласцівасць прыбітага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паршы́васць, ‑і, ж.

Стан паршывага (у 1 знач.); шалудзівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамярза́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. прамярзаць — прамерзнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)