скажа́льнік, ‑а, м.

Той, хто скажае што‑н. З нейкай бязмежнай лёгкадумнасцю нашы навейшыя скажальнікі сацыял-дэмакратызму выкідваюць за борт усё, што дорага для сацыял-дэмакратаў, што дае права бачыць у рабочым руху сусветна-гістарычны рух. Ленін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідраму́фта

(ад гідра- + муфта)

гідраўлічны механізм, які перадае вярчальны рух; выкарыстоўваецца ў транспартных і пад’ёмных машынах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

градые́нтны

(лац. gradiens, -ntis = які крочыць);

г. вецер — раўнамерны гарызантальны рух паветра пры адсутнасці сілы трэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ізакатаба́зы

(ад іза- + гр. katabasis = рух уніз, спуск)

ізалініі апускання зямной кары ў працэсе векавых ваганняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ката-

(гр. kata = зверху ўніз)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «сыходны рух», «паніжэнне».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

электрао́смас

(ад электра + осмас)

рух вадкасцей (вады, водных раствораў) у капілярах пад уплывам прыкладзенай розніцы патэнцыялаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

парахо́дства н

1. (рух, перавозка) Dámpfschifffahrt f -;

рачно́е парахо́дства Bínnenschifffart f;

марско́е парахо́дства Séeschifffahrt f;

2. (прадпрыемства) Reederéi f -, -en, Schífffahrtsbetrieb m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дына́міка ж

1. фіз Dynámik f -; Bewégungslehre f -;

2. (рух, развіццё) Dynámik f -; Entwícklung f -;

дына́міка цэ́наў Préisentwicklung f, Préisdynamik f;

3. муз Dynámik f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

стыхі́йны spontán; elementár, Elementár-;

стыхі́йнае бе́дства Natúrkatastrophe f;

стыхі́йная сі́ла Elementárkraft f -, Natúrkraft f;

стыхі́йны рух spontáne Bewégung;

мець стыхі́йны хара́ктар éinen spontánen Charákter [kɑ-] háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

затрыма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Спыніцца, запаволіць ці спыніць свой рух.

З. ля ўвахода.

2. Застацца дзе-н. на які-н. час, пабыць дзе-н. даўжэй, чым трэба або можна.

Там ён затрымаўся з-за хваробы.

З. ў дарозе.

3. Запазніцца, не зрабіць чаго-н. у тэрмін.

З. з адказам.

|| незак. затры́млівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. затры́мка, -і, ДМ -мцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)