пераці́хнуць, ‑не; пр. пераціх, ‑ла; зак.

Паступова аціхаючы, перастаць, спыніцца; сціхнуць. Вецер пераціх. □ Вось і схлынулі хмары, і дождж пераціх. Панчанка. Пад посцілкамі.. [Ратушняку] раптам стала горача ўсяму і пераціхлі, не балелі пальцы на руках. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шла́кавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шлаку. Вецер, пыл, шлакавы смурод адразу закружылі.. [Піліпа], панеслі ў бездань. Лупсякоў. // Прызначаны для шлаку. Шлакавы коўш. Шлакавая нанава.

2. Зроблены са шлаку, з дабаўкай шлаку. Шлакавая цэгла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stormy [ˈstɔ:mi] adj.

1. бу́рны, штармавы́, навальні́чны;

stormy weather штармаво́е надво́р’е;

a stormy wind мо́цны ве́цер

2. бу́рны, запа́льчывы; лю́ты, шалёны; раз’ю́шаны;

a stor my look зло́сны по́зірк;

a stormy discussion бу́рная дыску́сія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

swirl2 [swɜ:l] v. круці́цца ў віры́; вірава́ць; не́сціся віху́рай;

The withered leaves were swirled round by the wind. Вецер кружыў сухое лісце;

Smoke swirled up the chimney. Дым уздымаўся над комінам клубамі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kurek

м.

1. кран;

2. курок;

3. флюгер;

zmienny jak kurek na kościele — куды вецер, туды і ён

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zadmuchać

zadmucha|ć

зак.

1. задзьмуць; падзьмуць;

~ł wiatr — падзьмуў вецер;

2. задзьмуць, патушыць;

~ć świecę — задзьмуць свечку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бакавы́ Siten-; sitlich;

бакава́я ву́ліца Sitenstraße f -, -n;

бакавы́ ве́цер Sitenwind m -(e)s, -е;

пайсці́ на бакаву́ю разм sich aufs Ohr lgen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нордве́ст м марск

1. (напрамак) Nordwst m, Nordwsten m -s (скар NW);

2. (вецер) Nordwst m -es, -e, Nordwstwind m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

змарнаваць, патраціць, пражыць, прарабіць, прагуляць; зглуміць, выкінуць, рашыць, прасадзіць (разм.) □ кінуць на вецер

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

заружаве́цца, ‑еюся, ‑еешся, ‑еецца; зак.

Разм. Тое, што і заружавець. Учора нанач вецер сціх, заружавелася на захадзе неба, памацнеў холад, паказвала на мароз. Пташнікаў. Шчокі .. [Алесі] заружавеліся яшчэ больш, і яна выступіла наперад, каб папрасіць слова. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)