ружо́віцца, ружоўлюся, ружовішся, ружовіцца; незак.

Тое, што і ружавець. Чорныя валасы вылазілі ў яе з-пад бялюткай хусткі, твар ружовіўся. Чорны. Ужо раніцамі неба ружовілася бляскам вясковага сонца. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарэ́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Разм.

1. Скрывіць, сагнуць, скарабаціць. Сплюшчыўшы і скарэжыўшы кузаў «усюдыхода», Якавенка паімчаў далей. Мележ.

2. перан. Змяніць да непазнавальнасці, сказіць. Грымаса скарэжыла твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спахмурне́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан спахмурнелага. Твар у Яраша змяніўся: зніклі складкі іранічнай усмешкі каля рота, спакой, задаволенасць, з’явілася спахмурнеласць і пакута, быццам чалавеку штосьці забалела раптам. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сы́шчык, ‑а, м.

Тайны агент вышукной паліцыі; шпег. Была такая слота-непагода, Што нават сышчык, затуліўшы твар, Свой пост пакінуў каля сцен завода, Падаўся грэцца ў бліжэйшы бар. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лю́рба ’тоўстая трэска’ (трак., віл., іўеў., шальч., Сл. ПЗБ), шальч. ’тоўсты пласт зямлі’, ’тоўсты кавалак сала’, польск. lurba ’тоўстая трэска’, рус. ёнаўск. лю́рба ’неахайны чалавек’ Запазычаны з літ. liùrba ’тоўстая трэска’, liùrba, liùrbis ’тупы, разява’, ’няўклюдны або неахайны чалавек’ (Грынавяцкене і інш., Liet. term., 182; Лаўчутэ, Сл. балт., 32). Сюды ж ваўк. лю́рба твар’ (Сцяшк. Сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

speaking [ˈspi:kɪŋ] adj.

1. выра́зны (позірк, твар, вочы)

2. жывы́, падо́бны;

a speaking likeness жывы́ партрэ́т

3. : English-speaking countries англамо́ўныя краі́ны

♦

be on speaking terms падтры́мліваць знаёмства, размаўля́ць (з кім-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кара́вы

1. rau, knórrig, knótig;

2. (пра твар) schmútzig, rúnzelig, verrúnzelt; hart, schwíelig (пра рукі);

3.:

кара́вы по́чырк éine úngleichmäßige [schléchte] Schrift [Hándschrift];

кара́вы стыль schwérfälliger Stil

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скажо́на прысл., скажо́ны entstéllt, verdréht, verzérrt;

скажо́ная карці́на entstélltes Bild, Zérrbild n -(e)s, -bilder;

скажо́нае сло́ва verstümmeltes Wort;

скажо́ны ад зло́сці твар wútverzertes [vor Wut verzérrtes] Gesícht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

несімпаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які не выклікае да сябе сімпатыі; непрывабны. Несімпатычны чалавек. □ [Сцяпан:] — Ну, той [пан] не падобны на свайго. Твар у яго несімпатычны. Ды і прыглядаўся да нас па-шпіёнску. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыплю́снуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыплюснуць.

2. у знач. прым. Які мае выгляд прыціснутага з бакоў або зверху. Прыплюснуты нос. □ Твар у мужчыны круглы і прыплюснуты. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)