добранадзе́йны, ‑ая, ‑ае.

Такі, палітычныя перакананні якога заслугоўваюць давер’я існуючай улады; не западозраны ў антыўрадавай дзейнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддо́следны, ‑ая, ‑ае.

Такі, на якім ці над якім праводзяцца розныя доследы. Паддоследная мыш. Паддоследнае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыка́зчыцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыказчыка; такі, як у прыказчыка. Прыказчыцкае месца. Прыказчыцкія манеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развазны́, ‑ая, ‑ое.

1. Прызначаны для развозу, развозкі.

2. Такі, які развозіцца. Развазная бульба. Развазны тавар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турбарэакты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім сіла рэактыўнага руху спалучаецца з работай газавай турбіны. Турбарэактыўны самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ціро́льскі, ‑ая, ‑ае.

Такі, як у Ціролі; уласцівы жыхарам Ціроля. Цірольскія песні. Цірольскі танец. Цірольскі капялюш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Úsus

m - звы́чай

das ist bei uns so ~ — такі́ ў нас звы́чай, так у нас заве́дзена

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

geártet

so ist er ~ — ён такі́, така́я яго́ нату́ра

ein ~es Kind — дзіця́ з до́брымі зада́ткамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

усё¹, прысл.

1. Увесь час, заўсёды, пастаянна.

Ён усё заняты.

2. Да гэтага часу.

Ён усё яшчэ вучыцца.

3. Толькі, выключна.

Справа расстроілася, і ўсё з-за вас.

4. У спалучэнні са словамі, якія абазначаюць змену прыметы ці нарастанне яе.

Вецер усё мацнее.

Усё больш і больш змяркалася.

5. У спалучэнні з вышэйшай ступенню і злучнікам «чым» служыць для ўзмацнення процістаўлення.

Занятак не вельмі што, але ўсё лепш, чым сядзець склаўшы рукі.

6. Аднак, тым не менш.

Як ён ні стараецца, а ўсё не атрымліваецца.

◊

Усё ж, усё ж такі — тым не менш.

Ён усё ж або ўсё ж такі не паехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поп м разм Pfáffe m -n, -n (пагард); Pópe m -n, -n (праваслаўны святар);

◊ які́ поп, такі́ і прыхо́д ≅ wie der Herr, so der Knecht [so’s Geschérr]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)