сонасле́довать (кому, чему, с кем, с чем) юр.

1. сов. стаць насле́днікам (насле́дніцай) суме́сна з кім-не́будзь, стаць суспа́дчыннікам (суспа́дчынніцай);

2. несов. быць насле́днікам (насле́дніцай) суме́сна з кім-не́будзь, быць суспа́дчыннікам (суспа́дчынніцай).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

versímpeln

vi (s) разм.

1) падурне́ць

2) апрасці́цца, стаць прымітыўным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

загла́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

1. Выраўнавацца, стаць гладкім. Складкі на сукенцы загладзіліся. Поўсць на кані загладзілася.

2. перан. Страціць вастрыню, стаць менш адчувальным. [Яніна:] Выдайце мяне за Лявона, і ўсё загладзіцца. Козел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзічэ́ць, ‑эе; зак.

1. Стаць, зрабіцца больш дзікім. Сабака падзічэў.

2. Стаць, зрабіцца дзікім — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. [Сахрон:] — Усё ж чыста спалена, разбурана... Поле зарасло, лугі падзічэлі... Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падчы́сціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.

Разм. Стаць больш чыстым. Трэба сказаць, што Гомель за апошнія гады настолькі ўпарадкаваўся, падчысціўся, што ў некаторых выпадках можа стаць узорам і для Мінска. Сташэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гартавацца, ‑туецца; зак.

Спец. Стаць цвёрдым, трывалым у выніку гартавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кругліцца, ‑ліцца; зак.

Разм. Стаць паўнейшым, круглейшым, страціць вуглаватасць; акругліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́прасавацца, ‑суецца; зак.

Паддацца прасаванню; стаць адпрасаваным. Бялізна добра выпрасавалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́сушыцца, ‑сушуся, ‑сушышся, ‑сушыцца; зак.

Стаць сухім, высахнуць. Сарочка высушылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбялі́цца, ‑беліцца; зак.

Стаць белым, выбеліцца ў выніку спецыяльнай апрацоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)