Пасмята́нне ’маслёнка’ (Шн. 3). Утворана ад выразу па (’пасля’) смятане і суфікса ‑bi̯e.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

реа́кцияI прям., перен. рэа́кцыя, -цыі ж.;

хими́ческие реа́кции хімі́чныя рэа́кцыі;

реа́кция органи́зма на хо́лод рэа́кцыя аргані́зма на хо́лад;

реа́кция по́сле си́льного возбужде́ния рэа́кцыя пасля́ мо́цнай узбу́джанасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

submersion [səbˈmɜ:ʃn] n. затапле́нне, апуска́нне ў ваду́;

The bells have been found after a submersion of three centuries. Званы знайшлі пасля таго, як яны прабылі пад вадою тры стагоддзі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

till3 [tɪl] prep. да;

till now да гэ́тага ча́су;

work till late at night працава́ць дапазна́;

He will not come till after dinner. Ён прыйдзе толькі пасля абеду.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прахало́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Свежасць паветра, якая выклікае прыемнае адчуванне (звычайна пасля гарачыні). У вартоўню хлынуў гулкі звон дажджу, дыхнула прахалодай і здаровай лёгкасцю. Адамчык. Пасля гарачага пяску і пылу дарогі нагам прыемна было чуць гладкі і цвёрды, як лёд, халадок току, свежую, прапахлую зямлёю і збажыною, прахалоду гумна. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ю, нескл., н.

Трыццаць першая літара беларускага алфавіта, якая абазначае: а) пасля зычных — галосны гук «у» і мяккасць папярэдняга зычнага, напрыклад: «людзі — льудзі», «сюжэт — сьужэт»; б) пасля галосных, «ў», раздзяляльнага мяккага знака, апострафа і ў пачатку слова — два гукі: «й» і «у», напрыклад: «спяшаюся — спяшайуся», «саўю — саўйу», «лью — льйу», «праб’ю — прабйу», «юнак — йунак».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змру́жыцца, ‑жыцца; зак.

Абл. Заплюшчыцца, самкнуцца (пра вочы, павекі). Якое дзіва тут, Што змружацца павекі: Ад рання інстытут, Пасля — бібліятэкі. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацверазе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее і ацвяро́зець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць цвярозым пасля ап’япення. // перан. Пачаць цвяроза думаць, разважаць, вырашаць пытанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беззяме́лец, ‑льца, м.

Тое, што і беззямельнік. У Скіп’ёўскім Пераброддзі аселі і забудаваліся пасля восені дзевяцьсот семнаццатага года тутэйшыя беззямельцы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́здаравець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць здаровым, паправіцца пасля хваробы; ачуняць. [Маці:] — Выздаравееш і зноў з дзецьмі пабяжыш гуляць на вуліцу. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)