Літара ’гітара’ (Растарг.). У выніку мены гʼ у йʼ (параўн. генера́л > енера́л), пасля й > л.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ручанцы́ ’дванаццаць дзён пасля з’яўлення на свет (пра маладняк свойскай жывёлы)’ (Юрч. Фраз.). Гл. рачанцы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ручні́ца ’памінкі па нябожчыку праз год пасля смерці’ (Сл. рэг. лекс.). З польск. rocznica ’гадавіна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Wnken

nach lngem Schwnken und ~ — пасля́ до́ўгіх хіста́нняў [вага́нняў]

etw. ins ~ brngen* — расхіста́ць, раскалыха́ць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

запі́ць 1, ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; ‑п’ём, ‑д’яце; заг. запі; зак., каго-што.

1. Выпіць што‑н. адразу пасля яды, пасля праглынання чаго‑н. Запіць лякарства. □ Хлеб падзялілі разам па кусочку, Сцюдзёнай запілі вадзіцай. Купала.

2. Разм. Справіць абрад заручын. Запіць нявесту.

запі́ць 2, ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; ‑п’ём, ‑п’яце; заг. запі; зак.

Пачаць піць запоем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заканчэ́нне ср.

1. оконча́ние; (завершение) заключе́ние;

з. шко́лы — оконча́ние шко́лы;

з. бу́дзе — оконча́ние сле́дует;

на з. — в заключе́ние;

2. офиц. истече́ние;

пасля́ ~ння тэ́рміну — по истече́нии сро́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ажабра́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Зрабіць жабраком. [Карны атрад] арудаваў шмат дзён і выехаў пасля ўжо таго, калі спустошыў і ажабрачыў людзей. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канаго́н, ‑а, м.

У шахтах — паганяты каня, запрэжанага ў ваганетку. [У Данбасе Адам] стаў спачатку канагонам, затым крапільшчыкам, а пасля і ў забой пайшоў. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нака́тнік, ‑а, м.

Спец. Прылада ў гармаце, пры дапамозе якой ствол гарматы вяртаецца на месца пасля адкату яго пры выстрале. Спружынны накатнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парася́ціна, ‑ы, ж.

Мяса парасяці. Дзяншчык паставіў на стол патэльню са смажанай курыцай і парасяцінай, пасля прынёс талерку з нарэзаным хлебам. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)