Verbum

мілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; незак., каго (што).

Песціць, галубіць, пялегаваць.

М. дзіця.

мілаві́дны, -ая, -ае.

3 прыемным на выгляд тварам, прывабны.

Мілавідная дзяўчына.

|| наз. мілаві́днасць, -і, ж.

мілагу́чны, -ая, -ае.

Прыемны на слых, які прыемна гучыць.

Мілагучная мелодыя вальса.

|| наз. мілагу́чнасць, -і, ж.

мі́ласцівы, -ая, -ае.

Які праяўляе міласць, прыхільнасць, добразычлівасць.

мі́ласціна, -ы, ж.

Ахвяраванне жабраку, беднаму.

Прасіць міласціну.

мі́ласць, -і, ж.

1. Добрыя, велікадушныя адносіны.

Змяніць гнеў на м.

2. Ахвяраванне, дар.

◊

Ваша (твая, яго) міласць (уст.) — ужыв. як пачцівы зварот ніжэйшага да вышэйшага і пры ўпамінанні трэцяй асобы.

Міласці просім (разм.) — ветлівае запрашэнне зрабіць што-н.

Па міласці каго (іран.) — па чыёй-н. віне або дзякуючы каму-н.

Скажы на міласць (разм.) — выказванне здзіўлення, непаразумення і пад. з якой-н. прычыны.

міласэ́рнасць, -і, ж.

Гатоўнасць да дапамогі каму-н., спагада іншым.

Праявіць м.

міласэ́рны, -ая, -ае.

Які праяўляе міласэрнасць ці з’яўляецца вынікам міласэрнасці.

М. ўчынак.

мі́ленькі, -ая, -ае.

1. Прыемны на выгляд, прыгожы.

Міленькае дзіця.

2. Блізкі сэрцу, дарагі, каханы.

М. дружок.

3. у знач. наз. мі́ленькі, -ага, м., мі́ленькая, -ай, ж. Каханы чалавек.

4. Ужыв. як ласкавы або фамільярны зварот.

Прынясі дроўцаў, м.

◊

Як міленькі (разм.) — без пярэчанняў, абавязкова.

Будзе працаваць як м.

мілі...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: адна тысячная доля той адзінкі, што называецца ў другой частцы слова, напр.: міліампер, мілівольт, мілімікрон.