Verbum

по́чут, ‑у, м.

У выразе: і почуту няма — нічога не чуваць (пра каго‑, што‑н.).

праклеймава́ць, ‑кляймую, ‑кляймуеш, ‑кляймуе; зак., каго-што.

Паставіць клеймы на кім‑, чым‑н. Праклеймаваць тавары.

пралюля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Разм. Люляць некаторы час. Пралюляць дзіця ўвесь вечар.

прамардава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго.

Мардаваць некаторы час. Прамардаваць работнікаў на полі цэлы дзень.

праму́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Разм.

1. Памучыць, прымусіць мучыцца.

2. Мучыць некаторы час.

палярызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Спец. Выклікаць (выклікаць) палярызацыю. Палярызаваць электроды.

пама́цваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Мацаць (у 1 знач.) час ад часу, злёгку.

папагра́біць, ‑блю, ‑білі, ‑біць; зак., каго-што.

Разм. Грабіць доўга, неаднаразова; награбіць многа чаго‑н.

папаграва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і без дап.

Разм. Тое, што і папагрэць.

папаке́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., з каго-чаго.

Разм. Пакпіць, панасміхацца. Папакепліваць адзін з другога.