рэнамэ́, нескл., н.
Кніжн. Думка, якая склалася пра каго‑, што‑н., рэпутацыя. Страціць сваё рэнамэ.
[Фр. renommée.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)