адцвіта́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. адцвітаць — адцвісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажы́ўленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан ажыўленага. Ажыўленасць руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антысаніта́рны, ‑ая, ‑ае.

Які супярэчыць патрабаванням санітарыі. Антысанітарны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апусто́шанасць, ‑і, ж.

Стан апустошанага; душэўная пустата. Унутраная апустошанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмярза́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. абмярзаць — абмерзнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязво́джанне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. абязводзіць, абязводзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забру́джанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан забруджанага. Забруджанасць вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіса́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. закісаць — закіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засарэ́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. засорвацца — засарыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засына́нне, ‑я, м.

Стан паводле знач. дзеясл. засынаць — заснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)