асту́г Месца, дзе ўбіты невысокі кол для прывязвання лодак, вялікі камень з жалезным прабоем ці калода, якая
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
асту́г Месца, дзе ўбіты невысокі кол для прывязвання лодак, вялікі камень з жалезным прабоем ці калода, якая
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
◎ Кне́біль ’маленькая завостраная палачка, якая
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
брадзі́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да браджэння (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валасны́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да воласці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́фікс, ‑а,
Марфема, акрамя кораня і канчатка, якая
[Ад. лац. affixus — прымацаваны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ахаладжа́льнік, ‑а,
1. Апарат, які
2. Рэчыва, з дапамогаю якога ахалоджваюць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выме́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, які можа быць вымераны.
2. Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аб’ядна́ўчы, ‑ая, ‑ае.
Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абаро́г, ‑а,
Збудаванне ў выглядзе стрэшкі, паднятай на чатырох слупах, якое
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кута́с, ‑а,
Пучок нітак, звязаных разам на адным канцы, які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)