расі́йскі, ‑ая, ‑ае.

1. Уст. Тое, што і рускі. У польскай мове Васіль Бусыга быў не дужа моцны, хоць сякія-такія польскія словы ён ведаў. Размовы ён меў пераважна з валаснымі пісарамі, з папамі, ураднікамі, часам з прыставам. Ад іх запазычаў ён і расійскія словы, хоць вымаўляў іх з сваім палескім акцэнтам. Колас.

2. Які мае адносіны да Расіі. Расійская Савецкая Федэратыўная Сацыялістычная Рэспубліка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stout

[staʊt]

1.

adj.

1) мажны́, таўсты́, то́ўсты, дзябёлы, паўнаце́лы (пра чалаве́ка)

2) мо́цна збудава́ны, мо́цны, трыва́лы

The fort has stout walls — Форт ма́е мо́цна збудава́ныя сьце́ны

3) му́жны; адва́жны

4) непадаўкі́; упа́рты, заця́ты

stout resistance — заця́ты супраці́ў

5) мо́цны, ду́жы

a stout horse — ду́жы конь

2.

n.

1) мо́цнае, цёмнае пі́ва

2) мажны́ чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Ву́шлы ’растаропны’ (Мат. Гом.); ’знаходлівы, хітры’ (Цых.). Хутчэй за ўсё запазычана з рус. ушлый ’пранырлівы’, дзеепрыметнік ад уйти ’пайсці’, раней таксама ’пазбегнуць’; параўн. утвораныя ад таго ж кораня по́шлы ’моцны, дужы’, няпо́шлы ’нямоглы’ (Панюціч, Лексіка, 81), нядо́шлы ’тс’ і пад. Сюды ж, відаць, і ву́жлы ’праворны, спрытны’ (Яўс.) праз народна-этымалагічнае збліжэнне з вуж.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лінь ’вельмі моцны тонкі канат’ (ТСБМ). Запазычана з рус. линь, якое з гал. lijn ’тонкая вяроўка’ (Слаўскі, 2, 498–499). Пры наяўнасці гэтага слова або рус. слова канат, граматычны род якога — мужчынскі, бел. лі́ня (гл. ліна) змянілася ў лінь ’вяроўка, пры дапамозе якой цягалі вуллі на дрэвы’ (ганц., Сл. паўн.-зах.), ’канат на пароме’ (Яруш.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паходаць ’асілець, адужаць, бароцца’ (Шат.). Параўн. польск. pochodzić ’перамагчы’, ст.-польск. ’тс’, ’зламаць, сагнуць’. Бел. лексема — вынік кантамінацыі польск. pochodzić і бел. уходаць ’забіць’, ’змардаваць, знясіліць’, — апошняе, відаць, можа ўзыходзіць да ст.-герм. handus ’рука’, параўн. hódugr ’моцны’. Цяжкасці выклікае рэфлекс ‑ó‑: у рус. художник яно перайшло ў ‑у‑ (< ст.-слав. хѫдожьникъ < прасл. xǫdogъjь).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stout​2 [staʊt] adj.

1. мо́цны, трыва́лы;

a stout pair of boots for climbing мо́цныя чараві́кі для альпіні́зму

2. то́ўсты, по́ўны, мажны́, дзябёлы;

grow stout растаўсце́ць

3. fml адва́жны, му́жны, сме́лы;

make a stout resistance цвёрда супраціўля́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vigorous [ˈvɪgərəs] adj.

1. энергі́чны, ду́жы, мо́цны; бадзёры;

vigorous of frame магу́тнага скла́ду;

vigorous of mind з жывы́м ро́зумам;

vigorous growth ху́ткі рост

2. рашу́чы, энергі́чны (пра дзяцей);

vigorous defenders of human rights рашу́чыя абаро́нцы чалаве́чых право́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

snow​1 [snəʊ] n.

1. снег;

a heavy fall of snow мо́цны снегапа́д

2. comput. снег на экра́не (дэфект адлюстравання)

♦

as clean as the driven snow чы́сты як снег;

as white as snow бе́лы як снег

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

márkig

a

1) мо́цны, магу́тны, энергі́чны, жыццяздо́льны

ein ~es Gesícht — энергі́чны твар

ein ~es Wort — мо́цнае сло́ўца

2) мазгавы́

3) бат. асяро́дачны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zúnder

m -s, -

1) тэх. ака́ліна

2) вайск. разм. мо́цны артылеры́йскі абстрэ́л

◊ j-m ~ gében* — зада́ць каму́-н. ды́хту

~ bekómmen* — атрыма́ць наганя́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)