ме́рацца несов.

1. в разн. знач. ме́риться, ме́ряться;

м. сі́ламі з кіме́будзь — ме́риться си́лами с кем-л.;

м. ро́стам з кіме́будзь — ме́риться ро́стом с кем-л.;

2. страд. ме́риться, ме́ряться, измеря́ться; см. ме́раць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fancy1 [ˈfænsi] n.

1. фанта́зія, уяўле́нне

2. капры́з

3. (раптоўнае або неразумнае) захапле́нне (кім-н./чым-н.); схі́льнасць (да каго-н./чаго-н.);

take a fancy to smb./smth. захапі́цца кім-н./чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

насу́праць і насупро́ць, прысл. і прыназ.

1. прысл. Прама перад кім-, чым-н., на процілеглым баку.

Ён жыве н.

2. прысл. Наперакор, нязгодна з кім-, чым-н. (разм.).

Гаварыць н.

Рабіць усё н.

3. прыназ. з Р. Указвае на прадмет або асобу, перад якімі на процілеглым баку што-н. размяшчаецца.

Сядзець н. акна.

4. прыназ. з Р і Д. Наперакор каму-, чаму-н., нязгодна з кім-, чым-н.

Н. жаданням.

Н. волі бацькі.

5. прыназ. з Р. Указвае на тэрмін, адрэзак часу, перад якім што-н. існуе, адбываецца ці павінна адбыцца.

Паехаць у горад н. ночы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дваяшлю́бнасць, ‑і, ж.

Знаходжанне ў шлюбе з кім‑н. пры наяўнасці ранейшага нескасаванага шлюбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажані́ць, ажаню, ажэніш, ажэніць; зак., каго з кім і без дап.

Зак. да ажаніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акружы́цца, акружуся, акружышся, акружыцца; зак.

Акружыць сябе кім‑, чым‑н.; стварыць сабе кампанію, акружэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абзнаёміцца, ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; зак., з кім.

Разм. Пазнаёміцца з усімі новымі суседзямі, супрацоўнікамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зве́рстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Абыходзіцца крайне жорстка з кім‑н.; лютаваць. Ворагі зверствуюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабо́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго.

Справіць (спраўляць) над кім‑н. сабораванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сунайма́льнік, ‑а, м.

Спец. Той, хто наймае каго‑, што‑н. сумесна з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)