tangible [ˈtændʒəbl] adj.

1. fml які́ адчуваецца на до́тык, адчува́льны

2. я́сны, выра́зны;

tangible proof істо́тны, рэа́льны до́каз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transparent [trænsˈpærənt] adj.

1. празры́сты;

transparent glass празры́стае шкло

2. я́сны, зразуме́лы; відаво́чны;

a transparent lie я́ўная хлусня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пэ́ўны, -ая, -ае.

1. Дакладна вызначаны, прызначаны.

Сустрэцца ў пэўным месцы.

2. Ясны, несумненны.

Даць п. адказ.

3. Некаторы, той ці іншы.

У працы выяўлены пэўныя недахопы.

4. Такі, якому можна даверыцца, надзейны.

П. чалавек.

Пэўная схованка.

5. Упэўнены, цвёрды.

Ісці пэўным крокам.

|| наз. пэ́ўнасць, -і, ж. (да 1, 2, 4 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Смарго́вы ‘ясны дзень сярод лета, прыдатны дня земляробаў’ (Нас.). Гл. сморг.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

unmistakable

[,ʌnmɪˈsteɪkəbəl]

adj.

беспамылко́вы, непамы́льны, бессумне́ўны; я́сны; про́сты; я́ўны, відаво́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

энаргі́т

(ад гр. enarges = відавочны, ясны)

мінерал падкласа складаных сульфідаў ад чорнага да сталёва-шэрага колеру; руда медзі і мыш’яку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

áugenscheinlich

1.

a відаво́чны, я́сны

2.

adv напэўна, відаво́чна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

plan

a

1) ро́ўны, пло́скі, пляска́ты

2) зразуме́лы, я́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бе́лы, -ая, -ае.

1. Які мае колер снегу, малака, крэйды.

Б. конь.

Белая бяроза.

2. Светлы, ясны.

Белыя ночы.

3. Варожы савецкай уладзе, контррэвалюцыйны.

Белая армія.

Разгром белых (наз.).

4. Які мае светлы колер скуры (пра ра́су¹).

○

Белае мяса — цяляціна або курынае мяса.

Белая гарачка — цяжкае псіхічнае захворванне ў выніку алкагалізму.

◊

Сярод белага дня (разм.) — удзень, днём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязво́блачны, ‑ая, ‑ае.

1. Ясны, без воблакаў. Бязвоблачнае неба. Бязвоблачны дзень.

2. перан. Нічым не засмучаны; светлы, шчаслівы. Бязвоблачнае каханне. □ [Пятру] здавалася, кончыліся ўсе непрыемнасці, надышоў час бязвоблачнага шчасця. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)