explicit [ɪkˈsplɪsɪt] adj. экспліцы́тны; я́сны, відаво́чны;

be explicit about smth. выка́звацца аб чым-н. я́сна і адкры́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jasno

1. светла, відна; ясна;

2. зразумела

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

definitively

[dɪˈfɪnətɪvli]

adv.

канча́льна, канчатко́ва; напэ́ўна; акрэ́сьлена, я́сна, выра́зна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

надуры́ць, ‑дуру, ‑дурыш, ‑дурыць; зак., каго.

Разм. У выразе: надурыць галаву каму — затлуміць каго‑н., пазбавіць здольнасці ясна разважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хры́пласць, ‑і, ж.

Уласцівасць хрыплага. [Косця] кашлянуў, каб прагнаць гэту хрыпласць, каб тое, што ён скажа, сказаў ясна і цвёрда. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

членараздзе́льны, ‑ая, ‑ае.

Які выразна, ясна гучыць (пра гукі мовы, пра мову). Вымаўляць членараздзельныя гукі. // Выразны, зразумелы, ясны. Членараздзельны адказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чы́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Валаводзіцца, марудзіць, важдацца. [Сцёпка:] — Ясна, што з ім [Ворсам] доўга чыкацца не будуць, .. скора раскулачаць. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́пуліс эпулі́с

(ад эпі- + гр. ulon = ясна)

дабраякасная пухліна дзясен, якая назіраецца часцей за ўсё пры пастаянным раздражненні тканкі дзясен.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

рэзюме́, нескл., н.

Кароткі выклад зместу, сутнасці артыкула, прамовы; кароткі вывад са сказанага. Рэзюме даклада. □ — Досыць, ясна, — вывеў сваё рэзюме прыстаў. Мурашка.

[Фр. résumé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

assuredly

[əˈʃʊrɪdli]

adv.

1) напэ́ўна; вядо́ма; безумо́ўна

2) пэ́ўна, адва́жна, я́сна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)