боча́г м., обл. (на дне реки) я́ма, род. я́мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́лчий во́ўчы;

во́лчья пасть мед. во́ўчая зя́па;

во́лчий биле́т (паспорт) ист. во́ўчы біле́т;

во́лчьи зако́ны во́ўчыя зако́ны;

во́лчья я́ма охот., воен. во́ўчая я́ма;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сме́ццевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да смецця; прызначаны для складвання смецця. Смеццевая яма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да памыяў; прызначаны для памыяў. Памыйная яма. Памыйнае вядро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sandpit [ˈsændpɪt] n.

1. BrE пясо́чніца (для дзяцей)

2. sport я́ма для скачко́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

silo [ˈsaɪləʊ] n. (pl. -os) сі́ласная я́ма або́ ве́жа;

a silo cutter сіласарэ́зка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выграбны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для выграбання. Выграбная лапата. // У які звальваюць смецце, розныя адкіды. Выграбная яма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вапня́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Яма або спецыяльная пасудзіна, у якой гасяць вапну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ято́ўе, ‑я, н.

Спец. Месца, яма ў рацэ, дзе зімуюць некаторыя пароды рыб (бялуга, асятрына і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hollow​1 [ˈhɒləʊ] n.

1. упа́дзіна, запа́дзіна, я́ма, я́міна

2. нізі́на, лог, лагчы́на

3. дупло́; пячо́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)